در روزهای امروز، بیش از نیمی از مادرانی که دارای فرزندان کوچک هستند، به عنوان شاغل در خارج از منزل فعالیت میکنند. در مقابل، در دهه 1970، تنها حدود یک سوم از مادران به عنوان شاغل بودند. در واقع، میتوان گفت که فعالیت شغلی مادران اکنون بیشتر از یک استثنا، به یک قاعده تبدیل شده است. زنان اکنون نه تنها به دنبال رضایت شغلی هستند، بلکه به دلیل نیاز به درآمد برای خانوادههایشان، به عنوان نیروی کار وارد جامعه شدهاند. در ادامه این متن، تمامی جنبههای مرتبط با مسئله مادران شاغل برای شما توضیح داده خواهند شد.
چرا زنان کار می کنند؟
در زمانهای امروز، در بسیاری از خانوادهها، مادران به عنوان شاغل فعالیت میکنند و به صورت طولانی مدت به کار خود ادامه میدهند. آنها معتقدند که به دلیل سالها صرف وقت و هزینه برای توسعه و پیشرفت در شغل خود، میتوانند در این مسیر بهتر عمل کنند. برخی از زنان پس از زایمان به سرعت به محل کار خود بازمیگردند، زیرا میدانند که بیشتر کارفرمایان در این کشور علاقهمند به حمایت از مادران شاغل نیستند و نمیخواهند آنها مرخصی بگیرند و در کنار فرزندان کوچک خود باشند. بنابراین، اگر این زنان حتی برای چند ماه کار خود را متوقف کنند، ممکن است برخی از مزایایی که کسب کردهاند را از دست بدهند و یا با خطر از دست دادن موقعیتهای شغلی خاص روبهرو شوند. به همین دلیل، به ناچار، مجبور میشوند قید مرخصی پس از زایمان و مراقبت از فرزند شیرخوار خود را بزنند و زودتر از آنکه به لحاظ جسمی و روحی بهبود یابند، به سرکار برگردند.
مادران شاغل باید از دیگران کمک بگیرند
با توجه به اینکه تعداد زنانی که وارد بازار کار میشوند روز به روز بیشتر میشود، آنها بیشتر از قبل وقت خود را در محیط کار و فضای شغلی سپری میکنند و به طور عمومی تا زمان بازنشستگی در آن شغل فعالیت میکنند. به همین دلیل، لازم است که برای مراقبت از فرزندان خود، از نزدیکانی مثل پدربزرگها و مادربزرگها کمک بگیرند. در خانوادههایی که مادران شاغل هستند، بعضی اوقات این نزدیکان وظیفه مراقبت از کودک را بر عهده میگیرند و گاهی این کودکان در محیطهای دیگری مانند مهدکودکها نگهداری میشوند که وظیفه مراقبت از کودکان را بر عهده دارند. به همین دلیل، نباید تعجب کرد که مادران شاغل به احتمال بیشتری فرزندان کوچک و جوان خود را به مهدکودک منتقل میکنند نسبت به مادران خانهدار.
با این وجود، بیشتر کودکان سنین سه تا پنج سال، بدون توجه به اینکه مادرشان در خارج از خانه کار میکند یا خیر، در برنامههای پیش دبستانی شرکت میکنند. این اتفاق به دلیل این است که تمام والدین میخواهند کودکانشان بهترین شروع ممکن را در مدرسه داشته باشند و از این رو، احتمالاً کودکان سنین سه و چهار ساله خود را در یک برنامه پیش دبستانی ثبت نام میکنند.
مادران شاغل چگونه می توانند بر فرزند دلبندشان تأثیر بگذارد؟
بعضی افراد هنوز هم اعتقاد دارند که “مادر خوب” یک مادر است که وظایف و علاقههای خود را رها کرده و در خانه با فرزندانش بماند. با این حال، هیچ پژوهش یا مدرک علمی نشان نمیدهد که کودکانی که مادرانشان شاغل هستند، دچار مشکل و آسیب میشوند. رشد کودکان بیشتر از هر چیزی تحت تأثیر سلامت عاطفی خانواده، احساس خانواده درباره کار مادر و کیفیت مراقبت از کودک است. بنابراین، یک کودک که از لحاظ عاطفی و احساسی سازگاری خوبی داشته باشد، مورد علاقه قرار گیرد و تحت مراقبت قرار بگیرد، بدون توجه به اینکه مادرش در خارج از خانه کار میکند یا خیر، به شکلی مناسب رشد و پیشرفت خواهد کرد و در زندگی خود موفقیت خواهد داشت.
مادران شاغل و کودکان مستقل
یک الگوی مثبت برای فرزندان، مادری است که با موفقیت هم شغل خارج از خانه را مدیریت کرده و هم به همسر و سایر اعضای خانواده خود رسیدگی میکند. در بیشتر خانوادههایی که مادران شاغل هستند، هر فرد و عضوی از خانواده نقش فعالتری در خانه بر عهده دارد. کودکان علاقهمندند که به یکدیگر مراقبت کنند و از راههای مختلف به همکاری بپردازند. همچنین، پدر نیز در چنین خانوادههایی به احتمال زیاد به کارهای خانه، تربیت فرزندان و درآمدزایی خانواده کمک خواهد کرد. این نتایج مثبت به احتمال زیاد زمانی رخ میدهد که مادران شاغل احساس کنند که توسط خانواده، دوستان و همکارانشان ارزشمند شناخته شده و مورد حمایت قرار گرفتهاند.
تعارضات و درگیری ها
در صورتی که یک زن علاقهای به کار کردن نداشته باشد یا برعکس، اگر علاقهمند به کار کردن باشد اما شوهرش مخالف این امر باشد، ناگهانی نیست که در این خانواده و بین زوج همسری مشکلاتی پیش بیاید. اگر زن برای تأمین نیازهای مالی خود به کار برود، احتمالاً مجبور خواهد شد شغلی را برای خود انتخاب کند که به هیچ عنوان آن را دوست ندارد. در این صورت، احتمال وجود دارد که او در طول زمان به افسردگی و احساسات منفی بیفتد و بنابراین باید مراقب باشد که این احساسات ناراحتی و ناامیدی را به خانه و سایر اعضای خانواده منتقل نکند، زیرا این ممکن است به روابط خانوادگی ضربه وارد کند. پیامی که کودکان در این شرایط ممکن است دریافت کنند، این است که کار کردن، به جای ایجاد عزت نفس و پیشرفت، میتواند به یک تجربه ناخوشایند و آزاردهنده تبدیل شود که در آن فرد و خانوادهاش آسیب میبینند.
نظرات کاربران