در طول شبانه روز و هر زمان که احساس کنید لازم است، میتوانید به نوزاد خود سر بزنید و تنفسش را بررسی کنید. در صورتی که نوزاد شما زودرس به دنیا آمده است یا با یک بیماری ریوی مزمن یا عارضهای مانند آپنه خواب مواجه است، ممکن است نیاز به بررسی و نظارت بیشتری داشته باشد. اما حتی اگر نوزاد شما مشکل پزشکی ندارد، ممکن است نگران باشید که ناگهان با سندرم مرگ ناگهانی نوزاد یا SIDS مواجه شود. در این مقاله میتوانید با راههای بررسی تنفس نوزادان در خواب، مواردی که نیازمند مراجعه به اورژانس یا تماس اضطراری با شماره اورژانس ۱۱۵ هستند، و همچنین راهکارها برای مقابله با نگرانی از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد در خواب، آشنا شوید.
نوزادان در طول خواب به مراحل مختلفی مانند خواب عمیق و بیحرکت و خواب فعال و پرسروصدا میپردازند. در طول خواب، ممکن است تنفس نوزادان به صورت دورهای باشد. به این معنی که در ابتدا نوزادان نفسی سریعتر و عمیقتر میکشند، سپس تنفس آنها آرامتر و کمعمقتر میشود و برای مدتی حدود ۱۰ تا ۱۵ ثانیه نفس نمیکشند، سپس با نفسهایی که به تدریج عمیقتر میشود، تنفس را آغاز میکنند. این نوع تنفس در نوزادان، به ویژه در نوزادان زودرس، رایج است و در چند ماه اول زندگی، با الگوی بالغتری از تنفس که شامل آههای گاهبهگاه نیز هست، تدریجاً بهبود مییابد.
چه زمانی با اورژانس تماس بگیریم؟
در صورتی که کودک شما به طور ناگهانی هنگام خواب، همه یا برخی از علائم زیر را نشان دهد، باید فوراً با شماره اورژانس تماس بگیرید:
- توقف تنفس به مدت ۲۰ ثانیه یا بیشتر
- سستی و لختی در بدن نوزاد
- سفتی و خشکی بدن نوزاد
- کبودی و آبی شدن لب، صورت یا پوست بدن
- تغییر رنگ پریدهای یا سرخی ناگهانی و بیش از حد در نوزاد
- حالت خفگی یا عقزدن بدون داشتن واکنش و حرکت
در صورت ظهور هر یک از این علائم، بهتر است به طور فوری با اورژانس تماس بگیرید.
در صورتی که لب، زبان، تمام صورت یا بدن کودک شما بهطور واضح تیره یا آبی شده است یا اگر شما مشکوک به قطع شدن تنفس کودکتان هستید، اقدامات زیر را بردارید:
- کودک را لمس کنید یا بلندش کنید و در صورتی که کودک پاسخی نمیدهد، به پشتش ملاحظه کنید و با دست به کف پایش بزنید.
- اگر کودک هنوز به شما پاسخ نمیدهد، بلافاصله با شماره اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید.
- پرسنل اورژانس ممکن است نتوانند در لحظه به محل شما برسند، اما کارشناسانی که در این تماس قرار دارند،
- میتوانند شما را در راهنمایی صحیح برای نجات کودک کمک کنند.
- در هر صورت، مهم نیست که کودک را رها کنید و به دنبال تلفن بگردید. در این شرایط بحرانی، حفظ خونسردی تا جای ممکن و هماهنگی در عملیات نجات بسیار اهمیت دارد.
- پیش از بروز وقوع این موارد بحرانی، حتماً در مورد احیای قلبی تنفسی و فنون نجات کودکان زیر یک سال به شیوه علمی تحقیق کنید و آنها را در عمل به صورت عملی یادبگیرید.
در همه موارد، درخواست کمک حرفهای از پزشکان و متخصصان مربوطه بسیار مهم است.
در صورتی که هر یک از این وقایع رخ داد و شما با دانستن روشهای صحیح عملیاتی برای مواجهه با آنها، باید فوراً با شماره اورژانس تماس بگیرید. همچنین، به خاطر داشته باشید که یادگیری احیای قلبی و ریوی نوزادان میتواند ترس شما را کاهش دهد و شما را قادر به مدیریت شرایط اضطراری و مشکلات تنفسی جدی در هر مرحله از دوران کودکی فرزندتان نماید.
رفع نگرانی از سندروم SIDS و مرگ ناگهانی کودک
با گذر زمان و افزایش تجربه شما، به تدریج احساس آسایش بیشتری خواهید کرد و نگرانیهایتان کاهش مییابد. با این حال، این مسئله هیچ ایرادی ندارد که تا چند سال آینده هم شبها به اتاق فرزندتان بروید و تنفس او را بررسی کنید. همچنین، اگر مطلع باشید که سندرم مرگ ناگهانی نوزاد بسیار شایع نیست، ممکن است ترس شما کاهش یابد. به علاوه، ۹۰ درصد موارد سندرم مرگ ناگهانی نوزاد قبل از شش ماهگی رخ میدهد و وقتی کودک به یک سالگی میرسد، خطر آن تقریباً کاهش مییابد.
اگرچه بسیاری از نظریهها درباره علت سندرم مرگ ناگهانی نوزاد وجود دارند، اما هنوز هیچ کس نمیتواند به طور دقیق بگوید چه چیزی باعث این سندرم میشود و هیچ راه حتمی برای جلوگیری از آن وجود ندارد. اما خوشبختانه، در سالهای اخیر، وقوع سندرم مرگ ناگهانی نوزاد به طور قابل توجهی کاهش یافته است؛ زیرا عوامل خطر بیشتری شناسایی شده اند و والدین اطلاعات و راهکارهای بیشتری برای جلوگیری از آن یاد گرفتهاند. برخی از راهکارهای موثر شامل موارد زیر میشوند:
- خواباندن نوزاد به صورت خوابیده بر روی پشت، و هرگز بر روی شکم نخوابانید.
- اجتناب از دود سیگار در اطراف نوزاد به هر شکل ممکن است.
- استفاده نکردن از بالش یا پتو در تخت یا محل خواب نوزاد.
- آموزش و یادگیری احیای قلبی-ریوی نوزادان و کودکان.
با رعایت این راهکارها و همچنین مشاوره با پزشک خانواده، میتوانید اقداماتی را برای کاهش خطر وقوع سندرم مرگ ناگهانی نوزاد انجام دهید.
همچنین حتماً اطمینان حاصل کنید که هر شخصی که نسبت به مراقبت از کودک مسئولیت دارد، آگاهی کافی در خصوص خوابهمچنین، مطمئن شوید که فردی که مراقبت از کودک را بر عهده دارد، بداند که باید کودک را بر روی پشتش بخواباند. این به این دلیل است که بسیاری از موارد مرگ ناشی از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد در زمانی رخ میدهد که کودک را در حالت خوابیده بر روی شکم قرار میدهند، در حالی که کودک عادت دارد که بر روی پشت خوابیده شود.
نظرات کاربران