خواب نوزاد میتواند یکی از مسائلی باشد که تازهوالدها با آن مواجه میشوند و به شدت گیجکننده است. نوزادان متفاوت از بزرگسالان به خواب میپردازند و دلیل این تفاوت چیست؟ نوزادان هرگز لوحهای سفید و خالی از هر ویژگی خاصی نیستند؛ آنها با یک شیوه خاص خواب به دنیا میآیند. همانطور که بین بزرگسالان تفاوتهایی در نحوه خوابیدن وجود دارد، بین نوزادان نیز تفاوتهای فردی در نحوه خوابیدن وجود دارد. برخی از کودکان تا جایی که میتوانند مقاومت میکنند و سعی میکنند بیدار بمانند، در حالی که برخی دیگر زودتر خسته میشوند و میخوابند. در این مقاله، میتوانید با چندین جنبه مربوط به خواب نوزاد آشنا شوید و بیشتر درباره آن بدانید.
شب زنده داری نوزاد
بسیاری از نوزادان تجربه میکنند که روز و شب را به صورت کاملاً معکوس تجربه کنند. این نوزادان کوچک در طول روز به مدت زمان بیشتری خواب میبرند و در ساعات شب بیدار میمانند. نوزادی که در طول شب هر ساعت از خواب بیدار میشود، معمولاً پاهایش را تکان میدهد، شیر میخورد و به مراقبت و عناق یک بزرگسال نیاز دارد. این مسئله میتواند برای پدر و مادرها هر روز خستگیبار باشد. برای بزرگسالان این موضوع ممکن است بسیار دشوار باشد، زیرا بدن انسان به صورت فیزیولوژیکی برای بیدار ماندن در طول شب طراحی نشده است. با این حال، لازم است توجه کنید که در چند ماه اول زندگی نوزاد، مغز او هنوز با الگوی روز و شب آشنا نیست و نباید انتظارات زیادی از او داشته باشید.
تلاش کنید در طول دورههای بلندتر خواب کودک، خودتان نیز استراحت کنید و به خاطر داشته باشید که این تغییرات روز و شب به موقتی است. زمانی که مغز و سیستم اعصاب مرکزی کودک به طور کامل رشد میکند، چرخه خواب او طولانیتر میشود و بیشتر در ساعات شب خواهد بود. با ایجاد یک محیط تاریک و آرام در شب و همزمان باز کردن پردهها و بهرهبرداری از نور خورشید در طول روز، میتوانید به تسریع این فرآیند کمک کنید. هنگامی که در طول روز با کودکتان شیر میدهید، با او صحبت کنید و تغذیه شب را در آرامش و با کمترین نور ممکن انجام دهید تا کمکم نوزاد شما به زمان خواب خود آگاه شود. اما هیچگاه سعی نکنید نوزاد یا شیرخوار خود را به زور و اجبار بیدار نگه دارید.
خواب بهم ریخته نوزاد
در هفتههای اول پس از تولد، نوزاد شما ممکن است بیشتر وقت خود را در خواب سپری کند و نمیتواند تفاوت بین شب و روز را تشخیص دهد. با این حال، بیشتر نوزادان در طول این دوره زمانی بیش از دو تا چهار ساعت مداوم نمیخوابند. به طور معمول، نوزادان در هفتههای اول زندگی شبانهروز حدود ۱۴ تا ۱۸ ساعت وقت را در خواب میگذرانند و زمانی که یک ماهه میشوند، حدوداً ۱۲ تا ۱۶ ساعت در شبانهروز میخوابند. البته باید توجه داشت که هر نوزادی ممکن است الگوی خواب خود را داشته باشد و بعضی از آنها ممکن است بسیار کمتر یا بسیار بیشتر از این میزان خواب ببرند. بدون در نظر گرفتن میزان ساعات خواب، در ماه اول پس از تولد، مهم است مادر نوزاد خود را هر دو ساعت یک بار بیدار کند تا او را شیر بدهد
به علاوه، برخی از والدین ممکن است از طولانی بودن خواب نوزاد خود تعجب کنند و حتی نگران احساس کنند. اما لازم است بدانید که این مسئله نگرانکننده نیست و برای برخی نوزادان طبیعی است که تا ۲۰ ساعت در شبانهروز خواب باشند. در صورتی که نوزاد شما در این دسته قرار دارد، شما هم میتوانید از فرصت برای استراحت خود استفاده کنید، زیرا احتمالاً این مرحله طولانیمدت نخواهد بود.
فضای آرام برای خواب نوزاد
زمانی که نوزاد شما در خواب است، نیازی به صحبت کردن به آرامی یا راه رفتن بیصدا با نوک پا در اطراف خانه نیست. بیشتر نوزادان میتوانند در مکانهای شلوغ و روشن هم خوابید. برخلاف بزرگسالان، آنها نیازی به محیط خاصی برای خوابیدن ندارند. این مسئله قابل درک است زیرا کودک شما نه ماه را در رحم مادر گذرانده است که محلی بسیار ناراحتکننده و پر از صداهای ضربان قلب مادر، سیستم گوارشی و سایر عملکردهای بدن بسیار بلند بوده است. بسیاری از نوزادان حتی در محیطی که صدای تکرارشوندهای مانند صدای یک کولر یا دستگاه پخش موسیقی آرام وجود دارد، بهتر خواب میبرند.
همچنین، نوزادان به قدری کوچک هستند که حواسشان به درخشش یا خندههایی در دیگران منحرف نشده و به خوابشان ادامه میدهند. آنها هر زمانی که نیاز دارند میخوابند، بنابراین در ابتدا نیازی به ساکت کردن مهمانان نیست. همچنین، شما میتوانید نوزاد خود را جابهجا کنید بدون اینکه نگران از خواب بیدار شدن او باشید. توانایی برخی از نوزادان در ادامه دادن خوابشان حتی در میان طوفان و صدای رعد و برق بسیار قوی است و این موضوع میتواند والدین را نگران کند که آیا نوزادشان صحیح میشنود یا خیر. اگر شما بسیار نگران هستید، بهتر است با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید. با این حال، به علت اینکه نوزادان بعد از تولد در بیمارستان تست غربالگری شنوایی میگیرند، احتمالاً توضیح میدهند که کودک شما فقط در حال خوابیدن است.
از این مرحله به بعد، لذت ببرید. زمانی که کودک شما مرحله نوزادی را پشت سر میگذارد، یک الگوی خواب برای خود پیدا کرده و آگاهی بیشتری از محیط اطرافش پیدا میکند. به تدریج، سروصدا و اشیاء محیطی برایش مهم میشوند و ممکن است لازم باشد تا برای جلوگیری از بیدار شدن او، بیشتر مراقبت کنید و با احتیاط بیشتری روی پنجهها راه بروید.
محیط خواب معمولی برای نوزاد
برای خوابیدن نوزاد، شما نیازی به یک تخت کودک با ضربهگیرهای نرم، چند پتو گرم و نرم، و یک یا دو بالش ندارید. در واقع، نوزادان بسیار راحتتر در یک محیط ساده خواب میبرند. موقعیت ایمنترین خواب برای نوزادان، خوابیدن روی پشت و در فضایی ایمن است، مانند یک تشک صاف و سفت با یک ملافهٔ چسبیده به تشک. هرگونه وسیلهای که ممکن است راه تنفس نوزاد را مسدود کند، به او حرارت بیش از حد بدهد یا به هر شکل دیگر مشکل در تنفس ایجاد کند (مانند پتو، ضربهگیر، بالش، اسباببازیهایی مثل حیوانات عروسکی یا لحاف) باید از محیط خواب نوزاد حذف شود. این اقدامات به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش میدهند.
نظرات کاربران