در کل، دو نوع رفتار معمول در فرد به وجود میآید: رفتارهایی که بر مبنای توجه واقعی به دیگران استوار هستند و رفتارهایی که در محیطهای رسمی و تشریفاتی اجرا میشوند. کودک شما، در حال یادگیری هر دو نوع رفتار است و همزمان با توانایی های اجتماعی و همدلی، این رفتارها را ترسیم میکند. در این مقاله به چند روش برای تسریع در این فرآیند اشاره خواهیم کرد.
درک کودک از رفتار مناسب در رستوران
در ادامه انتظاراتی که والدین باید از کودکان داشته باشند را در سن های مختلف بررسی خواهیم کرد:
کودک چهار ساله
تا سن چهار سالگی، بسیاری از کودکان به شرایط زیر قادر هستند:
- اگر مدادشمعی و کاغذ یا اسباببازیهای آرام دیگری برای سرگرمی خود داشته باشند، میتوانند تا 45 دقیقه روی صندلی رستوران نشسته و ساکت باشند.
- با آمادهسازی از پیش و تحریک و یادآوری مستمر از سوی والدین در طول وعده غذا، میتوانند با مؤدبیت غذا بخورند.
تا سن هشت سالگی
تا سن هشت سالگی، بسیاری از کودکان قادر به شرایط زیر هستند:
- توانایی نشستن در رستوران به مدت یک ساعت یا بیشتر.
- توانایی خوردن غذا در رستوران بدون نیاز به یادآوری از سوی والدین.
- توانایی امتحان کردن یک لقمه از یک غذای ناآشنا.
آموزش یک رفتار مناسب به کودک در مکان های مانند رستوران
والدین ممکن است در خانه به برخی از اصول و آداب غذا خوردن نپردازند و در آنها لغزش کنند، مانند عدم رعایت اتیکت، قوز کردن، ملچملوچ کردن یا هورت کشیدن وریختن غذا. اما همین لغزشها در زمان غذا خوردن در جمع عمومی اهمیت بزرگی پیدا میکنند. با این حال، نیازی نیست هر شب در خانه تسلیم خوردن غذا شوید. فقط باید زمانی را صرف کنید تا یک رستوران را با دقت انتخاب کنید و کودک خود را به خوبی آماده کنید. به خاطر داشته باشید که اگر کودکتان در خانه ابتدا آداب غذا خوردن و نشستن پشت میز را یاد نگیرد، نمیتواند آنها را در رستوران اجرا کند. در زیر چند راهنمایی مهم برای رفتن به رستوران با کودکتان آمده است:
یک پیش نمایش به کودک بدهید
قبل از خروج، به کودکتان توضیح دهید که به کدام رستوران میروید و نام آن را بگویید. همچنین بگویید کدام نوع غذا را میسفارش میدهید و به عنوان مثال، غذایی که او دوست دارد و میتواند بخورد. توضیح دهید که چه رفتاری از او انتظار دارید؟ مانند نشستن صاف بر روی صندلی، قرار دادن دستمال روی پاها، استفاده از چنگال و چاقو و حرف زدن به آرامی. این بیشتر مواردی هستند که در خانه به او آموزش دادهاید، اما به دلیل حضور سایر افراد در رستوران، این رفتارها باید با بیشترین محتومیت اجرا شوند.
در مورد ایجاد صدا به او توضیح دهید
به کودکتان بگویید که افراد در هنگام غذاخوردن صداهای بلند را دوست ندارند، بنابراین او باید از “صدای داخلی” خود استفاده کند. اگر لازم باشد، در زمان غذاخوردن به این موضوع دوباره به او یادآوری کنید. اما این کار را با آرامش انجام داده و سپس به موضوع دیگری بپردازید.
برای بی طاقتی کودک آمادگی داشته باشید
حتی در رستورانهای غیررسمی و خودمانی، ممکن است برای کودکتان ماندن طولانیمدت در یک جای نشسته مشکل باشد. تقریباً 45 دقیقه، بیشترین زمانی است که یک کودک تا سن پنج سالگی میتواند بیحرکت بنشیند. برای پیشگیری از بیزحمتی، میانوعدههای کوچکی را به همراه داشته باشید تا در صورتی که غذا آماده شدن طول بکشد، کودکتان از آن استفاده کند. همچنین، کاغذ و مداد را همراه داشته باشید تا بازی کند و در صورت لزوم، آماده باشید تا او را برای یک پیادهروی کوتاه خارج از رستوران ببرید.
پرورش رفتار های خوب در خانه
استواری در رعایت رویهها برای کمک به کودکان در توسعه مهارتهای اجتماعی بسیار اهمیت دارد. بنابراین، تلاش کنید یک مجموعه از قوانین پایهای را تعیین کنید که کودکتان باید در خانه رعایت کند. این کار به او کمک میکند تا رفتار مناسب در مکانهای عمومی راحتتری داشته باشد. البته باید توجه داشت که بین رفتار در خانه و رفتار در بیرون تفاوتهایی وجود دارد. بنابراین، تلاش کنید تا این نکات ریز و درشت را به فرزندتان آموزش دهید.
به عنوان مثال، توضیح دهید که وعدههای غذایی در خانه بهطور کلی غیررسمیتر و راحتتر هستند. در این محیط، صداها میتوانند بالا و پایین بروند و کودک میتواند غذاهایی که مادر یا پدر پخته است بخورد، نه آنکه سفارش بدهد. همچنین، بعد از اتمام غذا، اعضای خانواده معمولاً بشقابهای خود را از روی میز برمیدارند و آنها را در سینک یا هر جای دیگری قرار میدهند که شما مناسب میدانید. با این حال، تأکید کنید که ادب و نزاکت و برقراری گفتگوهای خوشایند در هر دو محیط بسیار مهم است.
نظرات کاربران