کودک نوپای شما در حالتی است که فکر می‌کند دنیا مالک اوست و او روی آن راه می‌رود، بازی می‌کند، در آن خواب می‌برد و بیدار می‌شود. او به حرف زدن با دیگران اهمیت نمی‌دهد و انتظار برای گوش دادن به حرف‌های دیگران هم مفهوم واضحی برایش ندارد. بنابراین، نگرانی بیش از حد نیاز نیست، زیرا در انتهای این تونل تاریک، روشنایی وجود دارد. به این معنی که این مرحله نیز گذراست و کودکتان رشد می‌کند و به خوبی یاد خواهد گرفت که شنیدن حرف‌های دیگران نیز مهم و مفید است. در این متن، می‌توانید با دلایل دیگری برای این رفتار، راهکارها و راه حل‌هایی برای بهبود آن آشنا شوید.
علت پریدن میان حرف دیگران در کودکان چیست؟
فرزند نوپای شما برای خدمت به او فکر می‌کند که جهان و همه چیز در آن، از جمله پدر و مادرش، برای او وجود دارند. این فکر نه تنها در ذهن او وجود دارد، بلکه حافظهٔ کوتاه‌مدت او هنوز به طور کامل رشد نکرده است و به این معنی است که کودک شما واقعاً انگیزه دارد که چیزی را همین الان بگوید تا قبل از اینکه آن را فراموش کند. این واقعیت در واقع دارای پایه‌های فیزیولوژیکی است. بنابراین، در واقع، برای یک کودک نوپا، مفهوم “قطع کردن حرف کسی” بی‌معنی است.
او نمی‌تواند درک کند که افراد و فعالیت‌های دیگری وجود دارند که گاهی اوقات نیازمند توجه شما هستند یا علاقه شما را برمی‌انگیزند. همچنین، دیدگاه کودک از جهان نشان می‌دهد که هر چیزی که توجه شما را از او دور می‌کند، به عنوان مثال یک تماس تلفنی، در واقع برایش تهدیدآمیز است.
اقدام فرزند شما در بی‌توجهی به شما هنگامی که با دوستانتان صحبت می‌کنید یا زمانی که وقت ملاقاتی با کسی دارید، ممکن است نگران‌کننده و آزاردهنده باشد، اما اگر نگاهی به زاویهٔ دید، ذهنیت و نحوهٔ درک او داشته باشید، خواهید فهمید که او هدفش این نیست که شما را ناراحت کند. وقتی کودک شما به سن سه یا چهار سالگی برسد، به تدریج می‌فهمد که قطع کردن صحبت و درخواست “عزیزم، لطفاً وسط صحبتم نپر” چه معنایی دارد و حافظهٔ کوتاه‌مدتش به حدی رشد می‌کند که بتواند افکار و کلام خود را به خاطر بسپارد، حداقل برای چند دقیقه!
راه های آموزش نپریدن وسط حرف دیگران
بهترین مکان را انتخاب کنید تا بتوانید کلافگی خود را به حداقل برسانید. از دوستان خود بخواهید که در مکان‌هایی با شما ملاقات کنند که کودکتان بتواند در حین صحبت بزرگسالان، در آنجا بازی کند. به عنوان مثال، انتخاب یک پارک که دارای وسایل بازی مناسب است، گزینهٔ مناسبی خواهد بود.
به صورت تیمی کار کنید: در صورتی که شما و همسرتان قصد دارید با یک زوج دیگری که فرزندی دارند ملاقات کنید، راه‌حل مناسب این است که دو نفر از بزرگسالان مسئول نظارت بر بچه‌ها باشند، در حالی‌که دو نفر دیگر برای مدتی، مثلاً نیم ساعت یا بیشتر، با یکدیگر صحبت می‌کنند و سپس نقش‌ها را تعویض کنند. همچنین، زمانی که قصد دارید با دوستی دیدار و وقتی را با هم سپری کنید، می‌توانید از خدمات یک پرستار بچه یا نزدیکانتان برای مراقبت از کودکتان بهره‌بردارید و از آنها درخواست کمک کنید تا برای چند ساعت مراقبت از کودکتان بپذیرند.
بهترین روش برای آشنایی با مفهوم رفتار مؤدبانه این است که کتاب‌های قصه با این مضمون را به فرزندانتان بخوانید و به آنها یادآوری کنید. با شنیدن مثال‌های موجود در این کتاب‌ها یا با خلق مثال‌های خودتان، کودک می‌تواند بسیاری از مفاهیم رفتار مؤدبانه را فرا بگیرد.
مدیریت تماس‌های تلفنی: به جای آنکه هر بار گوشی همراهتان زنگ بزند و شما درگیری و دعوا با آن را تجربه کنید، راه‌حل ساده‌تر برای مدیریت این وضعیت این است که تماس گرفتن و پاسخ دادن به تماس‌های تلفنی را به زمانی موکول کنید که کودکتان درگیر بازی یا بعد از آنکه برای خواب شب به رختخوابش رفته است.
در هنگام صحبت با فرزندتان، او را در آغوش بگیرید: اگر فرزندتان فعالیت زیادی ندارد یا در حالتی آرام و متمرکز قرار دارد، بغل کردن او در حین صحبت می‌تواند جوابگو باشد. این اقدام به کودک اطمینان می‌دهد که حتی زمانی که شما به موضوعی دیگر تمرکز دارید، همچنان برای شما اهمیت دارد.
نظرات کاربران