اگر شما والد هستید، طبیعی است که گاهی اوقات عصبانی شوید. به عبارت دیگر، بچهها ممکن است به حدی شما را عصبانی کنند که شما حتی باور نداشته باشید میتوانید آنها را داد بزنید و احساس کنید ناخودآگاه به تمام وجود فریاد میکشید. داد زدن به کودک تنها مشکل شما نیست و احساسات ناشی از استرس و فشار والدینی شما، عادی و طبیعی است. در ادامه این مقاله، به شما توضیح خواهیم داد که علت اصلی داد زدن به کودکان چیست و چرا باید از این رفتار دست بردارید.
علت داد زدن سر کودک چیست؟
پاسخی مختصر میتواند این باشد که ما احساس خشم یا ناتوانی میکنیم، که این موجب میشود صدایمان را بلند کنیم. اما داد زدن به کودک به ندرت مشکل را رفع یا حل میکند. چنین رفتاری ممکن است به مدت کوتاهی کودکان را آرام و مطیع کند، اما آنها را بهبود نمیبخشد یا تغییری در رویکرد و رفتارشان ایجاد نمیکند.
بطور کلی، داد زدن به کودکان زیر 2 سال آنها را ترسانده و نه اینکه پیامدهای اعمالشان را درک کنند. بچهها برای یادگیری به والدین خود وابسته هستند. اگر رفتارهای پرخاشگرانه مانند فریاد زدن، بخشی از روال روزمره خانه را تشکیل دهد، بدون شک آنها این رفتار را تقلید خواهند کرد. لورا مارکهم، نویسنده و پژوهشگر، یک پیام واضح و ساده دارد: وظیفه اصلی شما به عنوان والدین، پس از اطمینان از امنیت و سلامتی فرزندانتان، مدیریت و کنترل احساسات و هیجانات خود است.
داد زدن سر کودک چه عوارضی دارد؟
اگر تا به حال کسی به شما فریاد زده باشد، میدانید که صدای بلند به طور مستقیم منجر به شفاف شدن پیام نمیشود. از این منظر، بچههای شما نیز متفاوت نیستند. فریاد زدن باعث انحراف توجه و علاقه بچهها نسبت به نظرات والدین میشود و در نتیجه فرآیند تربیت آنها دشوارتر خواهد شد. زیرا هر بار که شما صدایتان را بلند میکنید، میزان درک و فهم بچهها کاهش مییابد.
تحقیقات اخیر نشان میدهد که داد زدن به کودکان، به طور همزمان بر روی بُعد فیزیکی و کلامی، آنها را به سمت ستی جو و پرخاشگری بیشتر سوق میدهد. صرف نظر از شرایط، فریاد زدن به طور کلی نشاندهنده خشم است. داد زدن به کودکان باعث ترس و ایجاد احساس ناامنی در آنها میشود.
برخلاف داد زدن به کودکان شش ساله، آرامش و آرامش آوری اطمینان بخشی است که باعث میشود بچهها احساس کنند مورد علاقه و قبول والدین هستند، به خلاف رفتار بد. اگر فریاد زدن به بچهها یک رفتار مطلوب نیست، فریادی که همراه با تحقیر و توهین کلامی باشد، میتواند به عنوان خشونت رفتاری تلقی شود. تحقیقات نشان داده است که فریاد زدن به بچهها میتواند اثرات بلندمدتی مانند افسردگی، کاهش اعتماد به نفس و افزایش پرخاشگری داشته باشد. همچنین، فریاد زدن باعث میشود بچهها برای استفاده از خشونت و قدرت بیشتر آمادهتر شوند، زیرا درک آنها از حدود سلامت و احترام به خودشان معیوب و تحریف شده است.
جایگزین هایی برای داد زدن سر کودک چهار ساله
تربیت بچههایی که با والدین خود رابطه احساسی قوی دارند، به طرز سادهتری انجام میشود. وقتی بچهها احساس امنیت و بیقید و شرط دوستی با والدین خود را تجربه میکنند، آنها تمایل بیشتری به پذیرش و گفتگو دارند و قبل از آنکه یک مشکل یا چالش به یک رویداد با فریاد و خشم تبدیل شود، به حرفهای والدین گوش میدهند.
در اینجا تعدادی تمرین در مورد تربیت مثبت که شامل فریاد زدن نیست، معرفی می شود.
به خودتان زمان بدهید
قبل از اینکه به حدی عصبی شوید که کنترل خودتان را از دست بدهید و به فریاد بپردازید، سعی کنید تسلط بر خودتان را به دست آورید. با دور شدن از شرایط چالش برانگیز به مدت چند لحظه، به خود فرصتی بدهید تا دوباره ارزیابی کنید و نفس عمیق بکشید، که این کار به آرامش شما کمک میکند. این نوع رفتار همچنین به بچههای شما بهشیوهای سالم مرزها و کنترل احساسات را آموزش میدهد.
در مورد احساسات صحبت کنید
عصبانیت یک احساس طبیعی است که اگر به درستی کنترل شود، میتواند برای فرد یادگیری مفیدی باشد. با تصدیق و پذیرش همه احساسات، از لذت و هیجان تا غم و اندوه، عصبانیت، حسادت و تنفر، شما به بچههایتان آموزش میدهید که این همه احساسات بخشی از ساختار انسانی ما هستند و باید به آنها احترام گذاشت.
رفتار بد را به آرامی اما بطور محکم تذکر دهید
طبیعی است که بچهها گاهی خطاهایی مرتکب شوند. این بخشی از فرآیند رشد آنهاست. با آنها به گونهای راسخ و محترمانه صحبت کنید که شخصیت آنها را تحت تأثیر قرار ندهید، اما به آنها بیان کنید که برخی از رفتارها قابل قبول نیستند.
هنگام صحبت کردن، خودتان را در سطح بچهها قرار دهید و از سطح بالا و نامفهوم صحبت کردن با آنها خودداری کنید. در عین حال، به خاطر داشته باشید که رفتار محترمانه و حل مسئله بینشان را پذیرفته و تحمل کنید.
نظرات کاربران