ممکن است برایتان عجیب باشد، اما خشونت و رفتار تهاجمی بخشی از رشد طبیعی یک کودک است. بسیاری از بچه‌ها گاهی اوقات اسباب‌بازی‌های دیگر کودکان را می‌گیرند، ضربه می‌زنند یا حتی جیغ می‌کشند تا به آنها آسیب برسانند. یک کودک کوچک هنوز در حال یادگیری مهارت‌های جدید است، مانند استفاده از قیچی و صحبت کردن با جملات پیچیده. او ممکن است از هر کاری که می‌کند خسته شده و در نهایت به همبازی‌اش حمله کند.
اگر فرزند شما برای اولین بار به مهدکودک یا پیش‌دبستان می‌رود، او همچنین در حال سازگاری با جدا شدن از خانه است. اگر عصبانی و خشمگین شود و احساس کند که نادیده گرفته شده است، ممکن است به راحتی با دست‌کشیدن یا حمله به همبازی‌اش که او را مزاحمت می‌دهد، انتقام بگیرد. در بعضی مواقع، کودک شما ممکن است فقط خسته و گرسنه باشد و نداند چگونه با این موقعیت مقابله کند، بنابراین با گرفتن عصبانیت، ضربه زدن یا پاک کردن تن‌هایش به پاسخ می‌دهد.
حتی یک کودک بزرگتر در دوره ابتدایی نیز ممکن است مشکلاتی در کنترل خود داشته باشد. یادگیری می‌تواند برایش سخت باشد و ممکن است به مشکلاتی در گوش دادن، تمرکز کردن یا خواندن برخوردار باشد. این مشکلات ممکن است عملکرد او در مدرسه را تحت تأثیر قرار داده و احساس استرس و ناامیدی در او ایجاد کند. همچنین، ممکن است رویدادهای روانی مانند طلاق والدین یا بیماری یکی از اعضای خانواده، او را ناراحت و خشمگین کند که توانایی مقابله با آن را فراتر از تواناییش ببرد.
زمان پرخاشگری کودکمان چگونه رفتار کنیم؟
وقتی کودک شما در حال رشد است، ممکن است قشقرق و الم‌شنگه‌ها وجود داشته باشند، حتی اگر تعداد آنها کم باشد. اما چگونه با این قشقرق‌ها برخورد کنید؟
سعی کنید الگوی خوبی باشید:
هر چند که عصبانی هستید، تلاش کنید فریاد نزنید، به فرزندتان کتک نزنید و به او نگویید که بچه بدی است. انجام این کارها به جای اینکه او را به ایجاد تغییر مثبت در رفتارش تشویق کند، فقط به او یاد می‌دهد که وقتی عصبانی است، استفاده از کلام و خشونت فیزیکی بهترین راه حل است. به جای آن، با کنترل خشمتان و در صورت لزوم جلوگیری از انجام این کارها، به او راهنمایی خوبی بدهید.
تلاش کنید به سرعت واکنش نشان دهید:
وقتی می‌بینید که فرزندتان در حال نزدیک شدن به خشونت است، تاخیر ندهید و بلافاصله واکنش نشان دهید. منتظر نباشید تا او برادرش را برای سومین بار بزند و سپس بگویید “دیگه بسه!”. به ویژه اگر قبلاً به او به خاطر تخلفات بی‌شمار دیگری در یک ساعت گذشته توبیخ کرده‌اید. حتی در این حالت، بهتر است بلافاصله به او بیاموزید که اشتباه کرده و کار نادرستی انجام داده است.
او را از آن موقعیت خارج کنید:
برای مدتی کوتاه او را از آن موقعیت دور کنید. برای یک کودک پیش‌دبستانی، سه یا چهار دقیقه وقفه کافی است. برای کودکان بزرگتر، می‌توانید در نظر بگیرید که به او یک امتیاز را در مقابل رفتارهای خشونت‌آمیز سلب کنید. به عنوان مثال، زمان تماشای تلویزیون را کاهش داد یا پول توجیبی او را کاهش دهید. هدف از این کار این است که او بفهمد رفتارش منجر به پیامدهای منفی می‌شود و اگر کسی را بزند یا جیغ بزند، چیزی را که دوست دارد از دست خواهد داد. اما باید به او تأکید کنید که شما همواره او را دوست خواهید داشت، این پیام برای کودک بسیار مهم است.
به واکنش انتخابی خودتان پایبند باشید:
سعی کنید هر بار به رفتار پرخاشگرانه با یک پاسخ یکسان پاسخ دهید. وقتی واکنشی قابل پیش‌بینی داشته باشید، می‌توانید الگویی برای رفتار فرزندتان ایجاد کنید و او انتظار این واکنش را خواهد داشت. به مرور زمان، این الگو در ذهن او جا خواهد گرفت و اگر رفتار نامناسبی داشته باشد، خواهد دانست که از یک تفریح محروم می‌شود و این اولین قدم در کنترل رفتارهای خودش است. حتی اگر او در جمع دیگران رفتاری ناخوشایند انجام داد که شما را ناخوشحال و خجالت‌زده کرد، به تصمیم خود پایبند باشید و واکنش مشخصی نشان دهید.
با فرزندتان صحبت کنید:
بگذارید فرزندتان آرام شود و سپس با خونسردی دربارهٔ آنچه اتفاق افتاده است بحث کنید. بهترین زمان برای این کار بعد از آرام شدن او است، اما قبل از اینکه همه چیز را فراموش کند. در حالت ایده‌آل، ۳۰ دقیقه تا یک ساعت بعد از وقوع اتفاق مناسب است. از او بپرسید آیا می‌تواند توضیح دهد که چه چیزی باعث طغیان خشمش شده است؟ به عنوان مثال، بپرسید: “فکر می‌کنی چرا از دوستت اون‌قدر عصبانی شدی؟”
سعی کنید همیشه به یک رفتار پرخاشگرانه با یک واکنش یکسان و پیش‌بینی‌پذیر پاسخ دهید. اینکه وقتی واکنشی قابل پیش‌بینی داشته باشید، می‌توانید یک الگوی رفتاری برای فرزندتان ایجاد کنید و ابه واکنش انتخابی خودتان پایبند باشید: تا حد ممکن، به هر رفتار پرخاشگرانه‌ای هر بار به شیوه‌ٔ یکسانی پاسخ دهید. هرچه واکنش قابل پیش‌بینی‌تری داشته باشید، زودتر می‌توانید الگویی ایجاد می‌کند که فرزندتان بالاخره تشخیص می‌دهد و انتظارش را خواهد داشت. در نهایت، ملکه‌ٔ ذهنش خواهد شد که اگر بدرفتاری کند، از یک تفریح محروم خواهد شد و این اولین قدم در کنترل رفتارهای خودش است. حتی اگر در جمع کاری انجام داد که شما را سرافکنده و خجالت‌زده کرد، به این عهد خود پایبند باشید.
نظرات کاربران