سندروم واژن بی قرار

سلامت و بهداشت واژن

سندروم بی قراری واژن، یکی از مسائلی است که برخی از خانم‌ها را متاثر می‌کند و در صورت عدم درمان یا کنترل، ممکن است برایشان آسیب زا باشد. برانگیختگی جنسی در خانم‌ها، یک حالت است که قبل از برقراری رابطه جنسی با شریک خود ایجاد می‌شود. این حالت نیازمند لمس و معاشقه قبل از برقراری رابطه است. اگر بدون وجود این عوامل، برانگیختگی به شدت زیاد و غیرمعمولی پیش آید، نشانه‌ای از وجود سندروم بی قراری واژن است.

سندروم واژن بی قرار

سندروم بی قراری واژن، یک حالت نسبتاً نادر در خانم‌ها است که ممکن است در هر فردی ایجاد شود. این بی قراری و برانگیختگی به صورت مداوم و پیوسته احساس می‌شود و گاه به حدی شدید می‌رسد که زندگی عادی را مختل می‌کند. بسیاری از خانم‌های مبتلا به این سندروم، در واژن خود احساس گرمایی و گاهی حتی خارش دارند. این حالت مشابه آن است که فرد از نظر جنسی تحریک شده و آماده ارضا می‌شود. این افراد ممکن است در طول روز یک یا چند بار این احساس را تجربه کنند و حتی ارضا شوند.

بعضی افراد فکر می‌کنند که سندروم بی قراری واژن، نوعی اختلال مرتبط با میل جنسی است، اما در واقعیت این گونه نیست و اختلال میل جنسی به آن نسبت داده نمی‌شود. این مشکل بیشتر به افزایش گردش خون در مناطق دستگاه تناسلی و واژن مربوط است. خانم‌ها در منطقه کلیتوریس خود، احساس گرمایی و تحریک شدن می‌کنند و در برخی موارد، در همان لحظه ارضا می‌شوند. حس برانگیختگی و ارگاسم در این خانم‌ها، تنها یک راه تسکین موقت است و پس از ارضا شدن، این حالت مجدداً رخ می‌دهد.

علائم سندروم واژن بی قرار چیست؟

سندروم بی قراری جنسی پایدار (PGAD)، که مخفف Persistent Genital Arousal Disorder است، علائم متنوعی دارد که برخی از آنها عبارتند از:

• بروز برانگیختگی تناسلی پایدار بدون وجود هرگونه عامل تحریک جنسی قابل شناسایی در یک خانم معمولی.
• تحریک ناحیه تناسلی، مقعد، باسن و کلیتوریس به مدت ساعت‌ها یا حتی ماه‌ها.
• این تحریک در خانم‌ها به دنبال تمنای جنسی نیست و بدون نیاز به عامل تحریک‌کننده خارجی اتفاق می‌افتد.
• حالت برانگیختگی جنسی پس از رسیدن به ارگاسم از بین نمی‌رود و به طور مداوم باقی می‌ماند. در صورتی که به‌طور موقت برطرف شود، بعد از چند ساعت دوباره بروز می‌کند.
• حس بروز این عارضه به صورت کاملاً غیرارادی است.

معمولاً رابطه جنسی بعد از تحریک جنسی رخ می‌دهد. به عبارت دیگر، برای برقراری رابطه جنسی، یک خانم باید از طریق عشق‌بازی، لمس شریک جنسی و عوامل دیگر تحریک شود. با این حال، در برخی موارد، تحریک جنسی به‌طور خودبخودی و حتی بیش‌ازحد رخ می‌دهد.

علل سندروم واژن بی قرار چیست؟

سندروم بی قراری واژن نیز می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، که تعدادی از آنها را در زیر شرح می‌دهیم:

• مصرف داروهای مختلف برای درمان سرطان، مشکلات گوارشی و ضدافسردگی.
• اختلالات هورمونی.
• مصرف مواد مخدر و مسکن‌ها و مصرف بیش از حد الکل، قهوه و مواد محرک.
• حساسیت به وسایل پیشگیری از بارداری.
• تنش و استرس، عصبانیت و عفونت دستگاه تناسلی.
• وجود نقص مادرزادی در ناحیه کلیتوریس و نقص نخاعی.
• دیابت و فشار خون بالا.

بطور کلی، عوامل دیگری نیز ممکن است در بروز سندروم بی قراری واژن نقش داشته باشند. با این حال، عواملی که در بالا ذکر شد، به عنوان مهم‌ترین عوامل مورد توجه قرار می‌گیرند.

روش های درمان

تشخیص سندروم بی قراری واژن در خانم‌ها، به طور کلی پیچیدگی زیادی ندارد. اگر یک خانم برای چند روز یا چند ماه این علائم را تجربه کند، به راحتی می‌توان نتیجه گرفت که یک مشکل وجود دارد. با این حال، در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای این سندروم وجود ندارد. با این حال، می‌توان با استفاده از روش‌های مختلف، علائم را کنترل کرد.

درمان سندروم بی قراری واژن از طریق کنترل و مدیریت علائم صورت می‌پذیرد. گاهی اوقات پزشکان ممکن است با استفاده از داروهای هورمونی، علائم را کاهش دهند. در موارد دیگر، ممکن است نیاز به استفاده از داروهای بی حس کننده برای ناحیه تناسلی باشد. با این حال، همه روش‌های درمانی باید تحت نظارت یک پزشک متخصص قرار گیرند و خوددرمانی تنها می‌تواند وضعیت را بدتر کند. استفاده از شوک درمانی نیز ممکن است یکی از روش‌های درمانی باشد که پزشک ممکن است در نظر بگیرد تا تحریک جنسی را کاهش دهد.