تجربه زایمان برای هر زن باردار یک تجربه منحصر به فرد است. بدون توجه به اینکه آیا این اولین فرزند شماست یا تجربه چندم شما، گاهی اوقات نوزاد بسیار سریع به دنیا می‌آید و گاهی نیز به طور غیرمنتظره و زودتر از آنچه که شما انتظار دارید. سرعت زایمان نوزاد شما به عوامل متعددی مربوط است، از جمله تعداد و قدرت انقباضات رحمی، تناسب اندازه جنین با لگن مادر و موقعیت جنین در لگن.
دلایل تاخیر در زایمان
زایمان با سری از انقباضات شدید و متناوب آغاز می‌شود. درد و انقباضات زایمان را به طور اصلی در نواحی پایین کمر و شکم احساس خواهید کرد. این انقباضات به باز و گشاد کردن دهانه رحم کمک می‌کنند و در نهایت منجر به خروج نوزاد از رحم و تولد او می‌شوند. در زایمان اولین بار، معمولاً فرایند زایمان از شروع درد و انقباضات تا زمان تولد نوزاد، میانگین ۱۲ تا ۱۸ ساعت طول می‌کشد. در زایمان‌های بعدی، این فرایند عموماً سریع‌تر اتفاق می‌افتد و تقریباً نصف زمان زایمان اول می‌شود. گاهی اوقات، زایمان بسیار طولانی‌تر از حالت عادی است و مدت زمان آن بیشتر از انتظار خواهد بود. طولانی شدن زایمان می‌تواند براساس پیشرفت مراحل زایمان و گشاد شدن دهانه رحم تشخیص داده شود.
اگر پس از تقریباً ۲۰ ساعت از انقباضات منظم رحم، هنوز نوزاد به دنیا نیامده است، احتمال زایمان طولانی وجود دارد. در یک بارداری تک‌قلو، عدم تولد نوزاد پس از ۱۸ تا ۲۴ ساعت از شروع درد و انقباضات، به عنوان یک زایمان طولانی محسوب می‌شود. در بارداری دو یا چندقلو، زایمانی که بیش از ۱۶ ساعت طول می‌کشد، به عنوان یک زایمان طولانی محسوب می‌شود. عوامل زیر می‌توانند در طولانی شدن زایمان تأثیرگذار باشند:
1. بزرگ بودن جنین برای ورود به کانال زایمان.
2. وضعیت نامناسب جنین برای زایمان.
3. اندازه بیش از حد کوچک کانال زایمان.
4. ضعف انقباضات رحمی.
خطرات طولانی شدن زایمان
زایمان طولانی ممکن است باعث بروز شرایطی مانند سندرم زجر تنفسی جنین یا دیسترس تنفسی شود، که در اینصورت، انجام سزارین اورژانسی ضروری است. به همین دلیل، نظارت دقیق بر وضعیت مادر و جنین در طول زمان زایمان بسیار حائز اهمیت است. طولانی شدن روند زایمان می‌تواند برای نوزاد خطرناک باشد و ممکن است باعث بروز مشکلات زیر شود:
1. کاهش سطح اکسیژن مورد نیاز جنین: طولانی شدن زایمان می‌تواند منجر به کاهش سطح اکسیژن مورد نیاز جنین گردد، که می‌تواند به آسیب رسیدگی به سیستم تنفسی جنین منجر شود.
2. ضربان قلب غیرطبیعی جنین: طولانی شدن زایمان ممکن است باعث بروز تغییرات غیرطبیعی در ضربان قلب جنین شود، که نشانگر وجود مشکلات جدی می‌باشد.
3. وجود مواد غیرعادی در مایع آمنیوتیک: در زایمان طولانی، ممکن است مواد غیرعادی در مایع آمنیوتیک (آب سیستمیک) حاضر شوند که می‌تواند به عفونت جنین و مشکلات دیگر منجر شود.
4. عفونت رحم: طولانی شدن زایمان می‌تواند باعث افزایش خطر عفونت رحم شود، که می‌تواند به مشکلات جدی برای مادر و نوزاد منجر شود.
بنابراین، در صورتی که زایمان طولانی شود، نیاز است که توسط کادر درمانی مورد نظر تحت نظر قرار گیرید تا به مشکلات محتمل پیش از آنکه خطرناک شوند، پیشگیری شود.
اقدامات پزشکی در صورت طولانی شدن زایمان
برای بسیاری از خانم‌های باردار، زایمان سریع یک آرزو است، اما اگر زمان زایمان بسیار طولانی شود، نگران نباشید؛ زیرا پزشکان در این مدت، سلامتی شما و نوزادتان را تحت نظر قرار می‌دهند. در طول فرایند زایمان، تیم پزشکی میزان فاصله بین انقباضات رحم و قدرت آن‌ها را بررسی می‌کند. پزشک برای نظارت بر شرایط زایمان، اقدامات زیر را انجام می‌دهد:
1. بررسی پیشرفت زایمان: پزشک ممکن است با بررسی گشادی دهانه رحم و پیشرفت زایمان، مراحل زایمان را ارزیابی کند و بر اساس آن، تصمیم‌گیری کند که آیا نیاز به اقدامات بیشتری است یا خیر.
2. نظارت مداوم بر نوزاد: پزشک ممکن است با استفاده از مانیتور قلب جنین (CTG)، ضربان قلب نوزاد را در طول زمان زایمان نظارت کند. این کار به اطمینان حاصل می‌کند که نوزاد در طول زایمان به درستی تغذیه می‌شود و سلامت قلبی آن حفظ می‌شود.
3. انجام آزمون‌های تشخیصی: در صورت لزوم، پزشک ممکن است آزمون‌های تشخیصی مانند آمنیوسنتز (امنیوسنتز) یا بررسی میزان مایع آمنیوتیک را انجام دهد تا وضعیت جنین و سلامت آن را بررسی کند.
4. در نظر گرفتن اقدامات فوری: در صورتی که وضعیت شما یا نوزادتان نگران‌کننده باشد، پزشک ممکن است تصمیم به انجام سزارین اورژانسی بگیرد تا سلامت شما و نوزادتان را حفظ کند.
به طور کلی، پزشکان در صورت طولانی شدن زایمان، تحت نظر شما قرار می‌گیرند و اقدامات لازم را برای حفظ سلامت شما و نوزادتان انجام خواهند داد.
بررسی فشار داخل رحمی (IUPC)
برای انجام این اقدام، یک لوله بسیار کوچک درون رحم و در کنار جنین قرار می‌گیرد. این روش به پزشک امکان می‌دهد زمان و شدت انقباضات رحم را مشاهده کند. در صورتی که پزشک حس کند که انقباضات رحم به اندازه کافی قوی نیستند، ممکن است اکسی‌توسین (پیتوسین) را به شما تجویز کند.
ارزیابی الکترونیکی مداوم قلب جنین (EFM)
در این روش، پزشک به طور مداوم ضربان قلب جنین را بررسی می‌کند.
در صورتی که زمان زایمان شما طولانی شود، ممکن است به شما توصیه شود که مدتی استراحت کنید. در برخی موارد، داروهایی برای کاهش درد زایمان و آرام شدن شما ممکن است تجویز شوند. همچنین، تغییر وضعیت بدن ممکن است برای افزایش راحتی مفید باشد. ارائه روش‌های درمانی با توجه به پیشرفت مراحل زایمان در ارتباط است. در صورتی که جنین به کانال زایمان وارد شده و دهانه رحم به طور کامل باز شده باشد، پزشک ممکن است با استفاده از ابزارهای کمکی مانند فورسپس یا وکیوم، خروج نوزاد از واژن را تسهیل کند.
اگر پزشک حس کند برای زایمان نیاز به افزایش تعداد یا شدت انقباضات رحم دارید، ممکن است داروی اکسی‌توسین به شما تجویز شود. این دارو به افزایش سرعت و شدت انقباضات کمک می‌کند. در صورتی که انقباضات رحم قدرت و فواصل مناسبی داشته باشند، اما زایمان طولانی شود، ممکن است انجام سزارین ضروری باشد. همچنین، اگر نوزاد بزرگتر از حد معمول باشد یا دارو به تسریع زایمان کمکی نکند، سزارین ضروری است. در مواردی که زایمان طولانی می‌شود، احتمال ایجاد عفونت در نوزاد وجود دارد. به همین دلیل، نوزاد پس از زایمان در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان قرار می‌گیرد.
نظرات کاربران