اگر کودک به تنبیه اهمیتی ندهد، یعنی مجازات اشتباهی در نظر گرفته شده است. اما تنبیه شدیدتر لزوماً به معنای مؤثرتر بودن نیست. شدت لجبازی در کودکان مختلف متفاوت است؛ بنابراین، زمانی که شما سعی می‌کنید فرزند خود را مجازات کنید، متوجه می‌شوید که او به راحتی لجبازی می‌کند و با تنبیه کنار می‌آید و به رفتار بد خود ادامه می‌دهد. در این زمان باید روش‌های تربیت کودک لجباز را یاد بگیرید و آنها را به کار ببندید. در ادامه، راهکارهایی را در مورد آموزش و تربیت کودکان لجباز برای شما شرح خواهیم داد.
تربیت کودکی که به تنبیه جواب نمی دهد
بعضی از کودکان به مجازات سنتی کودکان پاسخ نمی‌دهند و بعضی از والدین ممکن است وسوسه شوند که چنین کودکی را یک کودک لجباز بنامند. ممکن است کودک نسبت به تنبیه زمانی که برای بازی خاصی در نظر گرفته اید هیچ واکنشی نشان ندهد و کاملاً بی‌تفاوت رفتار کند. زمانی که والدین با چنین لجبازی‌هایی روبرو می‌شوند، بسیار ناامید می‌شوند و از روی عصبانیت مجازات شدیدتری را اعمال می‌کنند که منصفانه و مؤثر نیست.
و به گفته روانشناسان، اجبار کودک به نشان دادن احساس پشیمانی اصلاً مهم نیست، زیرا هدف ما از تربیت چیز دیگری است. در واقع، زمانی که کودک به تربیت اهمیتی نمی‌دهد، یعنی او یک مغایرتی بین دلیل تنبیه و مجازات انجام شده می‌بیند.
در بیشتر مواقع، والدین تصور می‌کنند که فرستادن کودک به اتاقش یک روش موثر برای تربیت کودک لجباز سه ساله است، اما در واقع انجام این کار یعنی شما از وجود هرج و مرج خانواده عقب‌نشینی کرده‌اید و برای کودک مفهوم مجازات ندارد.
بهترین روش برای تربیت کودک لجباز چیست؟
اگر والدین می‌خواهند برای تربیت کودکان لجباز، مجازات مناسبی را در نظر بگیرند، در ابتدا باید والدین متوجه شوند که چرا رفتار ناخواسته و ناشایسته کودک رخ داده است. همچنین، فهمیدن دلایلی که باعث می‌شود کودک در موقعیت خاصی بدرفتاری کند، به شما کمک می‌کند تا در آینده از این رفتار جلوگیری کنید. به طور عملی، بیان انتظارات به روشی کاملاً واضح و مشخص، می‌تواند از نیاز به تنبیه کودک در آینده جلوگیری کند.
در این روش، کودک نمی‌بیند والدین را به عنوان افراد بد، زیرا انتظارات سیاه و سفید هستند و او می‌تواند تصمیم بگیرد کدام کار صحیح را انتخاب کند و هیچ اجباری از سوی والدین وجود ندارد.
روش های تربیت کودک لجباز
یک روش دیگر را امتحان کنید: اگر هر روشی که برای مجازات در نظر گرفته اید مؤثر نبود، نباید به استفاده از آن ادامه دهید.
انتظارات خود را به طور شفاف بیان کنید: با یادآوری انتظارات خود به کودکان، به آنها فرصت مؤفق شدن می‌دهید.
عواقب طبیعی رفتار بد را بیان کنید: زمانی که مجازات مرتبط با آن رفتار بد منطقی و متناسب باشد، کودکان شانس بیشتری برای اصلاح آن عادت بد خود خواهند داشت.
تشویق به رفتار خوب کودک: به جای اینکه فقط رفتارهای بد را مجازات کنید، باید برای هر رفتار خوب او نیز پاداش تعیین کنید.
به طور کلی، تلاش برای کاهش تعارضات بین والدین و فرزندان و جدی‌گرفتن از نگرانی‌های کودک، به معنای بی‌تفاوتی نسبت به کودک نیست. این اصول بسیاری از روش‌های “تربیت مثبت” را تشکیل می‌دهد و نشان‌دهنده والدگری و تلاش برای آموزش تصمیم‌گیری مناسب به کودکان است. اما در بعضی مواقع، الگوهای رفتاری غیرقابل قبول ادامه می‌یابند و کودکان نیازمند تربیت هستند.
نظرات کاربران