آلرژی به حیوانات خانگی به معنای واکنش سیستم ایمنی بدن در برابر بقایای بدن (مانند شوره پوست)، بزاق، ادرار یا مدفوع حیوانات است. خز یا موی حیوانات به تنهایی نمی‌تواند آلرژن قوی باشد، اما ممکن است گرده‌ها، گردوخاک، قارچ و سایر مواد آلرژن در آنها جا بیفتند. اگر کودکی که به حیوانات آلرژی دارد، با بقایای بدن حیوان تنفس کند یا با بزاق یا فضولات حیوان تماس داشته باشد، سیستم ایمنی بدن او به عنوان واکنشی به ماده آلرژنی خطر را تشخیص داده و هیستامین و بیش از ۴۰ نوع ماده شیمیایی دیگر را برای مبارزه با آلرژن آزاد می‌کند.
هیستامین باعث التهاب بینی و مجاری تنفسی می‌شود و سایر مواد شیمیایی نیز علائم آلرژی را شامل می‌شوند: رینیت آلرژیک (آبریزش بینی)، کاهش آب دهن، عطسه و نشانه‌های آسم مانند سرفه و خس‌خس. در واقع، بیشتر موارد آسم در دوران کودکی آغاز می‌شود و حیوانات ممکن است عامل ایجاد آن باشند. اگر ماده‌ی آلرژن با پوست کودک در تماس باشد، ممکن است باعث بروز جوش و آیه شود.
تمامی انواع حیوانات، از جمله سگ‌ها، موش‌ها، خوکچه‌ها و به خصوص گربه‌ها، می‌توانند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک در کودکانی که به آنها آلرژی دارند، شوند.
چگونه می‌توانم بفهمم که کودکم به حیوان خانگی‌مان آلرژی دارد یا خیر؟
نشانه‌هایی که در طول سال (به جای فصل‌های خاص) ظاهر می‌شوند، شامل خارش، چشم‌های اشک‌آلود، جوش، آبریزش بینی، عطسه، سرفه یا خس‌خس در داخل خانه، همگی نشانه‌هایی از وجود آلرژی نسبت به بندپایان خانگی، قارچ‌ها یا حیوانات خانگی هستند. این نشانه‌ها ممکن است حتی در مواقعی رخ دهند که کودک شما در تماس مستقیم با حیوان خانگی نیست، زیرا این مواد آلرژی‌زا می‌توانند در سراسر محیط داخلی خانه یافت شوند. تشخیص اینکه مشکل ناشی از حیوانات خانگی است یا مورد دیگری، کمی دشوار است.
متأسفانه، حتی زمانی که کودک شما از خانه دور باشد، ممکن است هنوز هم واکنشی نسبت به حیوانات نشان دهد.
اخراج سگ یا گربه از خانه به صورت موقت نمی‌تواند به شما به طور قابل توجهی کمک کند، زیرا بقایای بدن حیوان ممکن است به اندازه کافی در محیط خانه باقی بماند که حتی در زمانی که حیوان خود در خانه نیست، باعث بروز آلرژی در کودک شود. بنابراین، شما باید برای مدت طولانی‌تری از خانه دور بمانید تا مشاهده شود که آیا کودک در غیاب حیوان بهبود یافته است یا خیر.
متخصص آلرژی چگونه می‌فهمد که کودک من به چه چیزی آلرژی دارد؟
برای شناسایی عامل آلرژی، متخصص ممکن است از آزمایش پوست استفاده کند. در این آزمایش، پوست را به طور خفیف خراش می‌دهند و مقدار کمی از ماده آلرژی‌زا (به صورت مایع) را روی پوست می‌ریزند. پس از 15 تا 20 دقیقه، بررسی می‌شود که آیا برجستگی‌ها یا تاول‌هایی که شبیه نیش حشرات روی پوست ایجاد شده‌اند (که نشانگر وجود آلرژی است)، مشاهده می‌شوند یا خیر.
این آزمایش بسیار حساس است و باید توسط یک متخصص آلرژی آموزش‌دیده و تأییدشده انجام شود تا به شما در تصمیم‌گیری درباره اخراج حیوان و تمیزکاری کامل خانه کمک کند. با این حال، حتی پس از انجام این آزمایش، طول می‌کشد تا سطح مواد آلرژی‌زا به اندازه کافی کاهش یابد که تأثیر قابل توجهی بر وضعیت کودک داشته باشد. این فرایند ممکن است تا چند ماه طول بکشد.
آیا پیشاپیش می‌توانم از بروز آلرژی در کودک نسبت به حیوان خانگی‌مان پیشگیری کنم؟
احتمالاً نه، به ویژه اگر شما یا همسرتان به آلرژی مبتلا هستید. در این صورت، کودک شما از نظر ژنتیکی آمادگی برای بروز آلرژی را دارد، اگرچه ممکن است نوع آلرژی او دقیقاً مشابه شما نباشد.
اگر قصد دارید حیوان خانگی داشته باشید، اما نگرانی وجود دارد که کودک شما ممکن است به آن آلرژی داشته باشد، شاید منتظر ماندن تا کودک حداقل 6 سالگی بهتر باشد. در کودکان بزرگ‌تر، نشانه‌های آلرژی معمولاً به این اندازه شدید نیستند. به عنوان مثال، آلرژی نسبت به حیوان ممکن است در سن 4 یا 5 سالگی منجر به خس‌خس کردن کودک شود، در حالی که در سن 8 سالگی ممکن است فقط یک سرفه خفیف به وجود آید.
باید به یاد داشت که اگر یک حیوان به خانه بیاورید، کودک شما ممکن است علامت‌های آلرژی را در ابتدا نشان ندهد. ممکن است چند ماه طول بکشد تا کودک آلرژیک، نشانه‌های آلرژی در پاسخ به این حیوان جدید را نشان دهد.
آیا حیوان‌هایی هستند که کمتر از بقیه آلرژی‌زا باشند؟
بعضی از تخصصی‌های آلرژی و دامپزشکی به این سوال پاسخ مثبت می‌دهند، در حالی که دیگران به طور منفی پاسخ می‌دهند. به نظر می‌رسد که شواهد قطعی در مورد آنکه برخی از نژادهای سگ کمتر آلرژی‌زا هستند، وجود ندارد. اغلب افراد به اشتباه فکر می‌کنند که سگ‌های با موکوتاهی (مانند سگ‌های پودل) کمتر آلرژی‌زا هستند نسبت به نژادهای با موبلندی، اما واقعیت این است که علت بروز واکنش آلرژیک در بدن حیوانات در بقایای بدن آنها (نه در مو یا خز آنها) می‌باشد.
در مورد گربه‌ها، به طور کلی موافقتی وجود دارد که بدون توجه به نژاد، آلرژی‌زا هستند. اجتناب از بقایای بدنی گربه‌ها سخت‌تر از سگ‌ها است، زیرا بقایای بدنی آنها ریزتر و چسبنده‌تر از بقایای بدن سگ‌ها است و در نتیجه می‌تواند برای مدت زمان بیشتری در هوا حمل شود و به سطوح مختلفی چسبیده باقی بماند. همچنین، به دلیل اینکه گربه‌ها معمولاً موهای خود را می‌چینند، احتمال تماس کودک با بزاق گربه (که یک ماده آلرژی‌زا دیگر است) بیشتر است.
نظرات کاربران