نگهداری و مراقبت از بدن نوزادان

در زیر در مورد روش های مراقبت از بدن نوزادان به طور مختصر توضیح داده شده است:

ریزش پوست سر نوزاد

پوسته ریزی سر، اگرچه منظره زیبایی ندارد، اما معمولاً یک اختلال شایع و بی خطر است. ممکن است کودک شما در مدت زمانی کوتاه پوسته خشکی شبیه به شوره سر داشته باشد. همچنین، در برخی موارد، این پوسته ریزی ممکن است شدیدتر باشد و پوسته‌ها کاملاً ضخیم، چرب و زرد رنگ باشند یا حالت کبره داشته باشند. این اختلال معمولاً در بازه زمانی دو هفته تا سه ماهگی دیده می‌شود و به طور طبیعی پس از چند ماه بهبود می‌یابد و به نظر می‌رسد که تا ۶ تا ۷ ماهگی دیگر دیده نمی‌شود.

علت ایجاد این پوسته‌ها این است که غدد سباسه موجود در پوست سر بیش از حد چربی ترشح می‌کنند و این چربی‌ها تبدیل به پوسته‌های خشک می‌شوند و ریزش می‌کنند. بسیاری از کارشناسان باور دارند که ترشح بیش از حد هورمون‌ها در مادر و رسیدن آن به جنین هنگام تولد منجر به فعال شدن بیش از حد غدد سباسه می‌شود. وقتی پس از چند ماه سطح هورمون‌ها در بدن کودک کاهش می‌یابد، این اختلال نیز از بین می‌رود.

برای برداشتن پوسته‌ها، بهترین روش آن است که دوبار در هفته از روغن‌های مخصوص کودک یا روغن‌های گیاهی مانند روغن زیتون استفاده کنید. روغن را روی سر کودک بمالید و حدود ۱۵ دقیقه صبر کنید، سپس موهای کودک را با ملایمت شانه دهید تا پوسته‌ها بریزند. سپس سر کودک را با یک شامپو ملایم و مناسب بچه‌ها بشویید. بعضی از پزشکان توصیه می‌کنند که شامپو را حدود ۲۰ دقیقه روی سر کودک نگهدارید یا تا زمانی که کودک تحمل کند، سپس سر را با یک پارچه یا حوله نرم ماساژ دهید. این اختلال به تدریج بهبود می‌یابد، اما اگر این وضعیت برای مدت طولانی‌تری ادامه یابد یا شدت پیدا کند و به سایر قسمت‌های بدن انتشار یابد، بهتراست که با یک متخصص اطفال مشورت کنید. پزشک ممکن است یک شامپو دارویی معرفی کند که برای درمان این وضعیت مناسب است.

گرفتن ناخن

ناخن‌های کودکان نسبت به ناخن‌های بزرگسالان نرم‌تر و قابل تا شدن هستند. اما اشتباه نکنید، کودکان هم ناخن‌های تیزی دارند. اگر ناخن‌های کودک را به موقع کوتاه نکنید، ممکن است در هنگام دست و پا زدن، صورت شما یا خودش را زخمی کند. بهتر است این کار را در روزهای اولیه بعد از بازگشت به خانه انجام دهید. ناخن‌های دست نوزاد به سرعت رشد می‌کنند و ممکن است نیاز باشد چند بار در هفته آن‌ها را کوتاه کنید. سرعت رشد ناخن‌های پا کمتر از ناخن‌های دست است.

آسان‌ترین روش برای کوتاه کردن ناخن‌های دست کودک استفاده از قیچی مخصوص کودکان است. نوک این قیچی‌های ناخنگیر گرد و تیز نیست تا در صورت تکان خوردن به کودک آسیب نرسد. همچنین می‌توانید از ناخن‌گیر مخصوص کودک استفاده کنید، در این صورت باید بسیار دقت کنید که پوست یا گوشت نوک انگشت کودک به طور اتفاقی در آن گیر نکند. بهتر است با همراهی یک نفر دیگر این کار را انجام دهید. یکی از شما نگهداری از کودک را بر عهده بگیرد و مانع حرکت زیاد او شود، در حالی که دیگری ناخن‌ها را کوتاه می‌کند. روش دیگر این است که هنگام شیر خوردن یا وقتی کودک در حال خواب است، ناخن‌هایش را بچینید، زیرا در این حالت آرام تر است. در هنگام بریدن ناخن‌ها، نوک انگشت کودک را از لبه ناخن دور کنید تا در ناخن‌گیر یا قیچی گیر نفتد و در عین حال دست او را محکم نگه دارید.

جای بند ناف

بند ناف نوزاد پس از تولد به صورت خودبخودی بسته شده و نیاز به بریدن دارد. این عملیات بدون درد انجام می‌شود. باید محل بریدگی تمیز و خشک نگه داشته شود. معمولاً بین یک هفته تا 10 روز طول می‌کشد تا بند ناف خشک شده و جدا شود. ترمیم محل بریدگی ممکن است چند روز به طول انجامد. هنگامی که بند ناف جدا می‌شود، ممکن است پوشک کمی خونریزی کند که این امر طبیعی است. برای خشک شدن بند ناف و جریان هوا به آن، پوشک را زیر بند ناف ببندید و ادرار با آن تماس نداشته باشد. تا زمانی که بند ناف جدا نشده است، بهتر است حمام وان را استفاده نکنید. در هوای گرم، به نوزاد فقط یک پوشک و یک تی‌شرت آزاد بپوشانید تا هوا به خوبی جریان داشته باشد و خشک شدن بند ناف تسریع شود. از پوشاندن زیر پوشهای سرهمی خودداری کنید تا بند ناف فضای کافی برای خشک شدن داشته باشد.

برای مراقبت در خانه، توصیه می‌شود روزانه یک یا دو بار با یک سواب پنبه‌ای یا یک تکه گاز الکلی بند ناف را تمیز کنید. بسیاری از پزشکان این روش را تأیید می‌کنند، اما برخی نیز معتقدند بهتر است بدون هیچ اقدامی منتظر بمانید تا بند ناف به طور طبیعی خشک شود. اگر شما نمی‌دانید چه کار کنید، بهتر است با پزشک کودک خود مشورت کنید (می‌توانید این سوال را در ویزیت اول خود مطرح کنید). علائم عفونت، اگرچه نادر است، شامل تورم یا قرمزی، جمع شدن چرک در محل بند ناف و تب می‌شوند. بنابراین، اگر بند ناف قرمز و التهاب داشت یا شروع به ترشح مایعات کرد، با پزشک خود تماس بگیرید.

شستن ناحیه تناسلی دختران

تناسلی دختران را می‌توان هنگام تعویض پوشک یا استحمام با استفاده از یک دستمال مرطوب تمیز کرد. در این فرآیند، باید دستمال را از جلو به عقب کشید تا میکروب‌های موجود در ناحیه مقعد وارد واژن نشوند. ممکن است ناحیه تناسلی قرمز و متورم شود و ترشحات بیرنگ، سفید یا کمی خونی مشاهده شود. تمام این اعراض در هفته‌های اول پس از تولد ناشی از تأثیر هورمون‌های مادر در دوران بارداری است و به طور کلی طبیعی می‌باشند. اما اگر این علائم پس از شش هفته اول از بین نرود، بهتر است با یک پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.

شستن ناحیه تناسلی پسران

ختنه شده: تنها کاری که باید در مورد ناحیه ختنه شده تازه انجام شده انجام دهید، شستشوی پوست آن با آب و صابون است، همانند سایر بخش‌های پوست بدن. بهتر است از ساییدن و ایجاد کف در ناحیه آلت تناسلی پسران، بدون توجه به اینکه آلت تناسلی ختنه شده باشد یا خیر، پرهیز کنید، زیرا این کار ممکن است پوست را خشک کند و آن را تحریک کند. در چند روز اول پس از عمل ختنه، ممکن است ناحیه آلت تناسلی به طور کامل قرمز باشد و ترشحات زرد رنگ داشته باشد. این علائم در واقع نشانه‌های مثبتی هستند و نشان می‌دهند که فرایند بهبود طبیعی در حال رخ دادن است. اگرچه احتمال عفونت ناحیه ختنه شده کمتر است، اما علائم عفونت شامل قرمزی پایدار، تورم شدید سر آلت و زخم‌هایی که با ترشحات زرد رنگ و خشکی پوشیده شده‌اند، وجود دارند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، باید بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

ختنه نشده : هنگام تمیز کردن یا شستن آلت تناسلی که ختنه نشده است، سعی کنید پره پوس یا پوست حشفه را نکشید. زمانی که یک نوزاد به دنیا می‌آید، پره پوس به آلت تناسلی متصل است و ممکن است چندین ماه یا حتی سال طول بکشد تا به طور طبیعی از آلت تناسلی جدا شود. پس از جدا شدن پره پوس و هنگامی که می‌توانید آن را بکشید (اگر قصد ختنه کودک را ندارید، بهتر است زمان مناسب را از پزشک کودکتان بپرسید)، باید به آرامی و با سرعت، انتهای آلت تناسلی که زیر پوست حشفه قرار گرفته است، را از ماده مومی سفید رنگی که به طور طبیعی در این ناحیه تشکیل می‌شود، تمیز کنید.