مطمئناً شما هم به‌طور مکرر شاهد بوده‌اید که فرزندتان حتی در حالت خواب با مشکلاتی روبرو می‌شود. او چشمان خود را می‌مالد، خمیازه می‌کشد و حتی با کوچکترین ناراحتی عصبانی می‌شود. علت این رفتار این است که او بسیار خوابش می‌آید، اما نمی‌خواهد بخوابد. همچنین، در شب‌های دیگر ممکن است کاملاً بیدار و هشیار به نظر برسد، حتی بیش از حد هشیار، اما حتی این نیز می‌تواند نشانه‌ای از خستگی شدید باشد که در واقع یک نسخه کودکانه از احساس “خیلی کار دارم، اصلاً وقت ندارم بخوابم” ما بزرگسالان است.
در اطراف کودک، رخدادهای زیادی رخ می‌دهد. پدرش در اتاق نشیمن در حال تماشای تلویزیون است، خواهر یا برادرش هنوز بیدار هستند، شما مهمان دارید و خودتان در حرکت از یک اتاق به اتاق دیگر هستید و وظایفی را انجام می‌دهید. در همه این اتفاقات، کودک شما نیز تمایل دارد در آنها شرکت کند.
همچنین، همانند تمامی کودکان نوپا، فرزند شما نیز در حال درک این موضوع است که او فردی منحصر به فرد و متمایز از دیگران است. بنابراین، تمایل دارد استقلال و هویت شخصی خود را بیان کند. امتناع از رفتن به رختخواب یکی از راه‌هایی است که او برای اعمال کنترل بر زندگی خود به کار می‌برد.
راه های مناسب برای به خواب رفتن کودک
در این هیاهوی تکراری هر شب، شما می‌توانید اقداماتی انجام دهید تا کودکان زودتر به خواب بروند و مهارت خوابیدن را یاد بگیرند:
آموزش خواب تنهایی:
به کودکتان یاد دهید که توانایی خوابیدن تنهایی را داشته باشد. اگر او تنها هنگامی به رختخواب می‌رود که شما کنار او هستید، او عادت می‌کند که ترک کردن این وضعیت در آینده سخت خواهد بود. بهترین درسی که می‌توانید به او بدهید، یادگیری چگونگی آرام شدن و خودش را به خواب ببرد است. البته این یک مرحله سخت و زمان‌بر است و به صبر و تمرین نیاز دارد.
تعیین روال خواب:
برای کودکتان یک روال خواب مشخص تعیین کنید. مثلاً مراحلی مانند شستن دست و صورت، پوشیدن لباس خواب، خواندن یک کتاب یا گفتگویی آرام قبل از خواب را تعیین کنید. این روال به کودک کمک می‌کند تا به مرور به آن عادت کند و بفهمد که زمان خواب نزدیک است.
محیط آرامش‌بخش:
محیط خواب کودک را برای آرامش و خواب آور بودن آماده کنید. از نور کم استفاده کنید، صداهای محیط را کاهش دهید و دمای اتاق را مناسب تنظیم کنید. این اقدامات به کودک کمک می‌کنند در محیطی آرام و مناسب خواب برود.
آرام ولی قاطع باشید:
حتی اگر فرزندت گریه کند، التماس کند یا برای بیشتر بودن زحمت بکشد، تصمیمت را قاطعانه حفظ کن و در یک جنگ قدرت گیر نیفت. با آرامش صحبت کن و به آرامی تأکید کن که زمان مشخصی برای انجام این کار وجود دارد و آن زمان به پایان رسیده است. اگر یک بار به درخواست “لطفاً کمی بیشتر” تسلیم شوی، توجه کن که این درخواست به صورت تکراری در آینده تکرار خواهد شد.
ایجاد روال قبل از خواب:
قبل از خواب، به کودک فرصتی برای آرامش و استراحت بدهید. می‌توانید با او چند دقیقه ماساژ یا تمرین تنفس آرامش‌بخش انجام دهید. این فعالیت‌ها به کودک کمک می‌کنند استرس روز را کاهش داده و به آرامش نزدیک شود.
ثبات زمان خواب:
سعی کنید زمان خواب کودک را ثابت نگه دارید. برنامه‌ریزی کنید تا همیشه در یک زمان مشخص به خواب برود. این کمک می‌کند به کودک الگوی خواب منظمی بیاموزد و بدنش به آن عادت کند.
نظرات کاربران