برای برخی از زنان باردار، تعداد و نوع حرکات و لگد جنین میتواند موضوعی نگرانکننده باشد. بعضی از زنان ممکن است احساس کنند که جنین در رحمشان کمتر حرکت میکند، در حالی که برخی دیگر از حرکات زیاد و غیرعادی جنین خود نگران میشوند. حرکات جنین در طول دوره بارداری بسیار متنوع خواهد بود. در این مطلب، میتوانید با نوع و الگوی حرکات جنین در رحم بیشتر آشنا شوید تا نگرانی شما کاهش یابد.
حرکات طبیعی جنینی در رحم
عبارت “لگد زدن” توصیفی زیبا از لحظهای است که مادر برای اولین بار حس جنین را در شکم خود میکند. حرکات اولیه جنین احساسی عجیب را به همراه دارند، تا گویی یک پروانه کوچک به شکل تصادفی بالهای خود را درون رحم تکان میدهد. لگد زدن جنین معمولاً در بازه هفتههای ۱۶ تا ۲۵ بارداری رخ میدهد. اگر قبلاً تجربۀ بارداری داشته باشید، ممکن است این حرکات را زودتر احساس کنید. باید ذکر کنم که پس از احساس تکانهای اولیه، تا قبل از هفتۀ ۲۵ بارداری لازم نیست هر روز این حرکتها را حس کنید. اما پس از گذشت هفتۀ ۲۵ بارداری، اگر برای یک روز حرکات جنین را احساس نکردید، باید با پزشک خود تماس بگیرید.
بعد از 28 هفته بارداری، جنین باید حداقل شش بار در ساعت، طی یک روز، حرکت کند. البته این نمیشود که جنین باید در هر ساعت از شبانهروز شش بار تکان بخورد؛ ممکن است جنین در حالت خواب باشد. اما در طول یک روز، باید حداقل یک ساعت فعالیت داشته باشد تا مادر شش حرکت مجزا را احساس کند. توقف حرکات جنین ممکن است نشانهای از وجود خطر باشد؛ مانند پیچیدگی بند ناف جنین یا کمبود مایع آمنیوتیک. این مشکلات میتوانند بسیار جدی باشند. اگر حس نمیکنید که جنین حرکت عادی دارد، میتوانید مقداری آبمیوه بنوشید و به مدت یک ساعت به پهلوی چپ خود دراز کشیده و به فعالیت جنین با دقت توجه کنید. اگر در طی آن یک ساعت، شش حرکت مجزا یا ضربهای را حس نکردید، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
احساس حرکت های جنین در رحم
هر جنین دارای شخصیت منحصربهفرد خود است و گاهی این ویژگی را میتوان در رحم مادر نیز مشاهده کرد. بسیاری از زنان باردار نگران هستند که در بارداری فعلی خود، حس تکانهای کمتر یا بیشتری نسبت به بارداریهای گذشته دارند یا اینکه بچهی آنها مدام در حال تکان خوردن است، در حالیکه بچهی آنها تنها بعد از شام کمی تکان میخورد. اما نگران نباشید، زیرا وجود یک ساعت فعالیت در هر روز به معنای طبیعی بودن حرکات جنین است. درک مادر از حرکت جنین به عوامل مختلفی بستگی دارد و یکی از این عوامل میتواند موقعیت جفت باشد.
زمانی که جفت به قسمت جلویی رحم متصل میشود، میتواند یک مانع بین مادر و جنین ایجاد کند و باعث میشود حرکات جنین به سختی قابل احساس باشند. به همین دلیل، ممکن است مادری که در بارداری قبلی خود در اوایل بارداری حرکات جنین را احساس میکرده بود، در بارداری بعدی خیلی دیرتر این حرکتها را احساس کند. یک عامل دیگر که تأثیرگذار بر احساس حرکات جنین است، وزن مادر است. اگر مادر اضافه وزن داشته باشد یا لایههای چربی اضافی در شکم داشته باشد، احتمالاً حرکات جنین را به سختی و کمتر احساس خواهد کرد. در مواردی که علاوه بر اضافه وزن، جفت نیز در جلوی رحم قرار گرفته باشد، ممکن است مادر به طور کلی از این حرکات آگاه نشود. در چنین مواردی، پزشک به منظور بررسی سلامت جنین ممکن است به طور منظم ضربان قلب جنین را بررسی کند.
دلیل حرکات ریتمیک جنین چیست؟
حرکات ریتمیکی که در فواصل زمانی متناوب رخ میدهند، احتمالاً ناشی از سِکسکه جنین هستند. این موضوع در برخی موارد ممکن است موجب نگرانی شود، اما در واقع، بخشی از رشد طبیعی جنین و نشانهای از سلامت آن محسوب میشود. برخی از مادران ممکن است با نگرانی بگویند که جنینشان معمولاً در طول شب حرکت میکند، اما امروز این حرکتها در طول روز رخ میدهد. در حقیقت، جنین در رحم مادر برنامهریزی مشخصی برای سِکسکه زدن ندارد. یک نکته مهم وجود یک ساعت فعال در روز یا شب است. این معنا نمیدهد که این حرکات باید به طور ثابت در یک ساعت خاص در هر روز تکرار شوند. با پیشرفت بارداری و رشد جنین و به تبع آن تنگ شدن فضای جنین، شدت حرکات ممکن است کاهش یابد. در این حالت، کودک هنوز هم فعال است، اما قادر به انجام برخی از حرکات شدید قبلی نمیباشد.
در سه ماه آخر بارداری، برخی از لگد زدنهای جنین که در مراحل اولیه بارداری حس مادرانه را برمیانگیزید، به ضربههای دردناکی تبدیل میشوند که در ساعت سه نیمهشب شما را با اشکهایی خوابآلوده مواجه میکند؛ در واقع هیچ روشی برای کاهش درد این حرکات جنین وجود ندارد. همانطور که هر بارداری یکتاست، حرکات جنین نیز ویژگیهای خاص خود را دارد، بنابراین تلاش نکنید بارداری فعلی خود را با بارداریهای قبلی مقایسه کنید. باید بدانید که عوامل مختلفی بر فعالیت جنین شما تأثیر میگذارند. به خاطر داشته باشید که اگر جنین شما در طول یک روز به میزان کافی لگد نخورد، با پزشک خود تماس بگیرید و این موضوع را با او در میان بگذارید.
نظرات کاربران