فیبروم رحم یا فیبروئید رحم، نوعی تومور غیرسرطانی است که ممکن است در داخل و روی رحم رشد کند. همه فیبروم‌ها علائمی ایجاد نمی‌کنند، اما در صورت بروز علائم، ممکن است شامل خونریزی شدید در هنگام قاعدگی، کمردرد، تکرار ادرار و درد در هنگام نزدیکی جنسی باشد. مهم است بدانید که فیبروم‌ها با افزایش ریسک سرطان مرتبط نیستند و تقریباً هرگز به سرطان تبدیل نمی‌شوند. فیبروم‌های کوچک نیز اغلب نیازی به درمان ندارند، اما فیبروم‌های بزرگتر می‌توانند با استفاده از داروها یا اقدامات جراحی درمان شوند. در این مقاله با همه جزئیات درباره فیبروم رحم آشنا خواهید شد.
فیبروم رحم یا لیومیوم چیست؟
فیبروم رحم یا لیومیوم، یک توده است که از عضلات و بافت همبند دیوار رحم تشکیل شده است. این توده معمولاً غیرسرطانی است، به این معنی که خطرناک نیست. رحم چشمه‌ای است که در داخل لگن قرار دارد و شکل یک گلابی وارونه دارد. اندازه طبیعی رحم حدود اندازه یک لیمو است و در طول بارداری، کودک در داخل رحم رشد می‌کند.
فیبروم‌ها به طور عمومی توده‌های گرد و شبیه گره‌هایی از بافت عضلانی صاف به نظر می‌رسند. در بعضی موارد، آنها به یک ساقه نازک متصل هستند که به آن شکل قارچی می‌دهد. همچنین، فیبروم‌ها می‌توانند به صورت یک تودهٔ منفرد، به عبارت دیگر یک گره، یا به صورت خوشه‌ای رشد کنند. خوشه‌های فیبروم می‌توانند قطری از یک میلی‌متر که با چشم غیرقابل تشخیص است، تا بیش از 20 سانتی‌متر یا حتی بزرگتر اندازه داشته باشند.
فیبروم‌های بزرگ می‌توانند شکل رحم را تغییر دهند. در موارد شدید، تعداد زیادی فیبروم می‌توانند رحم را به اندازه‌ای بزرگ کنند که به قسمت فوقانی شکم برسد و وزن فرد را افزایش دهند. این توده‌ها می‌توانند داخل دیوار رحم، داخل حفره‌ی اصلی رحم یا حتی بروی سطح خارجی رحم شکل بگیرند. فیبروم‌ها می‌توانند در اندازه، تعداد و مکان شکل‌گیری خود متفاوت باشند.
محل رشد و انواع فیبروم
فیبروم‌ها می‌توانند در چندین محل داخل و خارج رحم رشد کنند. محل رشد فیبروم‌ها، اندازه و تعداد آنها را تعیین می‌کند و نشان می‌دهد که کدام نوع درمان برای شما بهتر است یا آیا درمان لازم است یا خیر. فیبروم‌ها به طور کلی بر اساس مکان رشدشان دسته‌بندی می‌شوند. این دسته‌بندی‌ها نه تنها محل واقع شدن فیبروم را نشان می‌دهند، بلکه نحوه اتصال آنها را نیز توضیح می‌دهند. برخی از مکان‌های خاصی که فیبروم رحم می‌تواند در آنها رشد کند، عبارتند از:
دیوار داخلی رحم (Intramural): فیبروم در داخل دیوار رحم رشد می‌کند.
حفرهٔ اصلی رحم (Submucosal): فیبروم در داخل حفرهٔ اصلی رحم قرار می‌گیرد.
حفرهٔ خارجی رحم (Subserosal): فیبروم بروی سطح خارجی رحم رشد می‌کند.
تعیین مکان رشد فیبروم رحم، نقش مهمی در تشخیص و درمان آن بازی می‌کند.
علائم فیبروم رحم چیست؟
بیشتر فیبروم‌ها هیچ نشانه‌ای ایجاد نمی‌کنند و نیازی به درمان خاصی جز مراجعه منظم به پزشک ندارند. این فیبروم‌ها به طور معمول اندازه‌ی کوچکی دارند. وقتی شما هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنید، آن را فیبروم بدون نشانه می‌نامند. اما فیبروم‌های بزرگتر ممکن است باعث شوند که شما علائم مختلفی را تجربه کنید، که شامل موارد زیر می‌شود:
- خونریزی سنگین یا دردناک در طول دوره قاعدگی
- خونریزی طولانی‌تر از یک هفته در طول دوره قاعدگی
- خونریزی بین دوره‌های قاعدگی
- نفخ یا احساس پری در پایین شکم
- تکرار ادرار کردن؛ وقتی که فیبروم فشاری به مثانه وارد کند.
- فشار یا درد در منطقه لگن
- درد هنگام رابطه جنسی
- درد در کمر یا پا
- مشکل در گذراندن مزمن
- ترشحات مزمن از واژن
- مشکل در ادرار کردن یا تخلیه کامل مثانه
- افزایش حجم شکم یا بزرگ شدن شکم که باعث می‌شود شکم شبیه به بارداری به نظر برسد.
تشخیص فیبروم رحم
فیبروم رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ در بیشتر موارد، فیبروم‌ها در ابتدا به وسیله پزشک در یک معاینه لگنی روتین کشف می‌شوند. پزشک ممکن است در حین معاینه احساس کند که شکل رحم ناهنجار است که نشان‌دهنده وجود فیبروم است. فیبروم می‌تواند در طول معاینه زنان یا در طول مراقبت‌های بارداری کشف شود. اغلب بیماران درباره خونریزی شدید و علائم دیگر گزارش می‌دهند که باعث می‌شود پزشک به وجود فیبروم شک کند. برای تأیید و تعیین اندازه و محل فیبروم، چند آزمایش وجود دارد که قابل انجام است.
نظرات کاربران