سفلیس یک عفونت باکتریایی است که به طور معمول از طریق تماس جنسی منتقل میشود. این بیماری با ظهور یک زخم بدون درد که معمولاً در ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان قرار دارد، آغاز میشود. سیفلیس از طریق تماس با پوست یا غشای مخاطی با این زخمها از یک فرد به فرد دیگر منتشر میشود.
بعد از عفونت اولیه، باکتری سیفلیس قادر است تا چند دهه در بدن در حالت غیرفعال باقی بماند و سپس دوباره فعال شود. سیفلیس اولیه قابل درمان است و معمولاً با یک دوره تزریق پنیسیلین بهبود مییابد. در صورت عدم درمان، سیفلیس میتواند باعث آسیب شدید به قلب، مغز و سایر اعضای بدن شود و میتواند زندگی فرد را به خطر بیاندازد. همچنین، سیفلیس میتواند از مادر به جنین منتقل شود.
علائم سیفلیس چیست؟
سیفلیس در چند مرحله پیشرفت میکند و هر مرحله دارای علائم خاصی است. اما ممکن است مراحل با یکدیگر تداخل داشته باشند و علائم همیشه به ترتیب خاصی ظاهر نشوند. همچنین، ممکن است سالها سیفلیس داشته باشید، بدون اینکه علائمی را تجربه کنید. مراحل سیفلیس به شرح زیر است:
سیفلیس اولیه
نخستین علامت سیفلیس یک زخم کوچک است که به آن شانکر (SHANG-kur) میگویند. این زخم در محلی که باکتری وارد بدن میشود ظاهر میشود. اگرچه بیشتر افراد مبتلا به سیفلیس تنها یک شانکر دارند، اما در برخی افراد میتواند چندین شانکر به وجود آید.
شانکر معمولاً تقریباً سه هفته پس از انتقال باکتری ظاهر میشود. بسیاری از افرادی که سیفلیس دارند، شانکر را تشخیص نمیدهند زیرا معمولاً بیدرد است و ممکن است در داخل واژن یا مقعد پنهان باشد. شانکر به طور خودبخودی در طی سه تا شش هفته بهبود مییابد.
سیفلیس ثانویه
در چند هفته پس از بهبود اولیه شانکر، ممکن است بثوراتی پدید آید که ابتدا به صورت تنه مشاهده میشود و سپس به طور کلی بدن و حتی کف دستها و کف پاها را در بر میگیرد. این راش معمولاً خارش ندارد و ممکن است با زخمهای زگیلمانند در دهان یا مناطق تناسلی همراه باشد. برخی از افراد ممکن است با ریزش مو، درد عضلانی، تب، گلودرد و تورم غدههای لنفاوی نیز مواجه شوند. این علائم و نشانهها ممکن است در چند هفته بهبود یابند یا به صورت تکراری در طول یک سال ظاهر و ناپدید شوند.
سیفلیس نهفته
در صورتی که سیفلیس مورد درمان قرار نگیرد، بیماری از مرحلهٔ ثانویه به مرحلهٔ پنهان یا نهفته پیش میرود که در طول آن هیچ نشانه یا علامتی وجود ندارد. مرحلهٔ نهفتهٔ سیفلیس میتواند سالها طول بکشد. علائم و نشانهها ممکن است هرگز بهبود یابند و یا ممکن است بیماری به مرحلهٔ سوم پیشرفت کند.
سیفلیس مرحلهٔ سوم
تقریباً 15 تا 30 درصد از افراد مبتلا به سیفلیس که به درمان مناسب دسترسی ندارند، با عوارض سیفلیس مرحلهٔ سوم روبرو میشوند. در مراحل پیشرفته، این بیماری میتواند به مغز، عصبها، چشمها، قلب، عروق خونی، کبد، استخوانها و مفاصل آسیب برساند. این مشکلات ممکن است سالها پس از عفونت اولیه درماننشده بروز کنند.
نوروسیفلیس
در هر یک از مراحل فوق، سیفلیس میتواند گسترش یابد و باعث آسیب به مغز، سیستم عصبی و چشمها در کنار سایر آسیبها گردد.
سیفلیس مادرزادی
نوزادانی که از زنان مبتلا به سیفلیس به دنیا میآیند، میتوانند به طور جفتی یا در حین تولد آلوده شوند. اغلب نوزادان مبتلا به سیفلیس مادرزادی هیچ علامتی ندارند، اما برخی از آنها ممکن است راشی روی کف دست و کف پا داشته باشند.
علائم و نشانههای بعدی ممکن است شامل ناشنوایی، اختلال در دندانها و شکل بینی غیرطبیعی باشد که در آن پل بینی فرو میرود. با این حال، نوزادانی که با سیفلیس متولد میشوند ممکن است قبل از موعد مقرر به دنیا آیند، یا ممکن است در رحم یا بعد از تولد فوت کنند.
عوارض سیفلیس
بدون درمان، سیفلیس قادر است به آسیبهایی در سراسر بدن منجر شود. این بیماری همچنین خطر ابتلا به ویروس اچآیوی را افزایش میدهد و ممکن است در دوران بارداری مشکلاتی را ایجاد کند. درمان سیفلیس میتواند به جلوگیری از آسیبهای بعدی کمک کند، اما قادر به ترمیم یا معکوس کردن آسیبهایی که قبلاً رخ دادهاند نیست.
نظرات کاربران