تصمیمگیری بخش مهمی از فرآیند رشد کودک است. کودک باید یاد بگیرد که در مورد کارهایی که باید انجام دهد فکر کند، نه فقط به دنبال انجام دستورات باشد یا از انجام آنها طفره برود. با این حال، والدین نمیتوانند دست کامل آزادی را به کودک بدهند، زیرا ممکن است تصمیمهایی بگیرد که برای سلامتی یا قابل تحمل بودن برای والدین مضر باشد.
بهترین راهکار این است که والدین زندگی را طوری برنامهریزی کنند که کودک برای انتخاب آزاد باشد، اما گزینههای در دسترس او محدود و دقیقاً انتخاب شدهاند. به عنوان مثال، کودک میتواند انتخاب کند که دندانهایش را قبل یا پس از داستان شب بشوید، یا یکی از دو بشقابی که برای شام پیشنهاد شده را انتخاب کند. این به کودک امکان تمرین تصمیمگیری در محدودهای امن و مطمئن را میدهد.
کمک به کودک برای تصمیم گیری
جالب است که حتی احساسات و تصمیمگیری کودکان هم میتواند برای خودشان دشوار و پیچیده باشد. کودکان اغلب با مسائلی مواجه میشوند که برای بزرگسالان ساده و روشن به نظر میرسد، اما در واقع برایشان چالشبرانگیز است.
نامشخص بودن احساسات کنونی، فراموشی احساسات گذشته و عدم امکان پیشبینی احساسات آینده، تصمیمگیری را برای کودکان دشوار میکند. حتی گزینههایی ساده مانند «میخواهی با من بمانی یا با پدرت به فروشگاه بروی؟» هم ممکن است برای کودک واضح و ساده نباشد. او نمیداند کدام گزینه را بیشتر دوست دارد یا کدام یک را قبلا بیشتر لذت برده است.
این عدم قطعیت و دودلی ممکن است کودک را آزرده خاطر کند. با این حال، تمرین تصمیمگیری در زمینههای بیضرر میتواند به کودک کمک کند تا سریعتر و با آرامش بیشتری این مهارت را فرا گیرد. مثلا انتخاب بین دو نوع شکلات یا شیرینی میتواند تمرین خوبی برای کودک باشد؛ چرا که هر دو را دارد و کسی هم نمیخواهد آنها را از او بگیرد. در چنین مواردی، کودک میتواند بدون نگرانی تصمیمگیری را تمرین کند، حتی اگر چندین بار نظرش را تغییر دهد.
انتخاب لباس برای کودک
معمولاً والدین از احساسات شدید کودکان خردسال (حتی ۳ یا ۴ ساله) در مورد لباس هایی که می پوشند شگفت زده می شوند. این مسأله نه تنها در مورد درک و احساسات در حال رشد کودک نسبت به لباس ها است، بلکه همچنین در مورد درک در حال رشد او از خودش نیز می باشد. لباس ها بخشی از تصویری هستند که فرد از خودش دارد و تصویری که به دنیا ارائه می دهد.
کودک شما چه نوع شخصیتی می خواهد باشد؟ و اگر گروه های مهمی از کودکان در زندگی او وجود دارند، او چگونه می خواهد در نظر آنها ظاهر شود؟ حتی اگر کودک شما هنوز به اندازه کافی بزرگ نیست تا کاملاً لباس های خود را انتخاب یا خریداری کند، او به اندازه کافی رشد کرده است تا حق داشته باشد در این مورد صحبت کند.
چرا باید لباس و ظاهر او کاملاً بر اساس سلیقه فرد دیگری انتخاب شود؟ در هر مناسبتی، سعی کنید ۲-۳ گزینه لباسی مناسب که برای شما قابل قبول است را ارائه دهید و سپس به او اجازه دهید که از بین آنها آزادانه انتخاب کند. واقعاً سعی کنید آزادی او را حفظ کنید – اگر هر دو گزینه مناسب هستند، انتخاب او (مانند پیراهن مخملی قرمز با شلوار نارنجی) را رد نکنید.
کلید این است که بپذیریم لباس ها بخشی مهم از چگونگی رشد حس هویت و خود در کودکان خردسال هستند. ارائه گزینه های محدود به آنها، می تواند در پشتیبانی از این جنبه مهم رشد و بیان خود آنها بسیار مؤثر باشد.
جنگ و دعوا بر سر لباس میتواند اولین مشکل شما در آغاز روز باشد. بهتر است شب قبل از خواب، مجموعهای از لباسها را برای انتخاب در اختیار کودک خود قرار دهید. اگر کودک شما دوست ندارد انتخابهایش محدود باشند، میتوانید لباسهای فصلی یا لباسهایی که فقط برای مناسبتهای خاص مناسب هستند را از دسترس او دور کنید تا بتواند با آزادی از بین لباسهای باقیمانده انتخاب کند. در برخی مواقع، شاید نیازی به تعداد زیادی لباس نباشد و تنها چند لباس هم برای کودک کافی باشد: او میتواند از یک یونیفرم شخصی برای روزهای هفته استفاده کند و دو دامن و جورابشلواری یا پیراهن را به صورت متناوب انتخاب کند.
در حالی که شما مدیریت انتخاب لباسها را برعهده دارید، اطمینان حاصل کنید که استفاده از این لباسها نیز تا حد امکان برای کودک آسان باشد. به جای استفاده از زیپهای داخلی که استفاده از آنها مشکل است، دکمهها و قلابهایی را انتخاب کنید که کودک بتواند به تنهایی آنها را باز و بسته کند. تا حد امکان به جای شلوارها و دامنهای زیپدار، از لباسهایی با کمر کشی استفاده کنید (مگر اینکه کودک شما اصرار به استفاده از شلوار، شلوارک یا دامن زیپدار داشته باشد). همچنین، کفشهای چسبی را به جای کفشهای بنددار بخرید. موارد اضافی مانند دستکش یا کلاه را تا حد امکان کاهش دهید و در صورت ضرورت، آنها را به لباس او بدوزید تا گم نشوند.
نظرات کاربران