وقتی کودک دو تا سه ساله شما در طول شب مرتباً بیدار میشود و شما میدانید که او به اندازه کافی بزرگ شده است که تمام شب را بخوابد، چه اقداماتی میتوانید انجام دهید؟ مسئله اصلی در اینجا این است که مطمئن شوید کودک یاد میگیرد که چگونه خودش را دوباره به خواب ببرد. در این سن، کودکان قادر به تسکین و آرام شدن خودشان هستند، اما شاید هنوز نیاز به کمک شما برای یادگیری فنون خودآرامی داشته باشند.
سعی کنید اجازه ندهید کودک به عوامل خارجی مانند موسیقی، نور یا خوراکیها وابستگی پیدا کند تا به خواب برود، زیرا اگر اینطور باشد، هر بار که بیدار میشود و میخواهد دوباره به خواب برود، به همان عوامل نیاز خواهد داشت. در این موضوع، با چند راهکار و دیدگاه مختلف برای رفتار با کودک دو تا سه ساله که مرتباً در طول شب بیدار میشود، آشنا خواهید شد تا بتوانید یکی از آنها را بر اساس شرایط و نظر شخصی خودتان امتحان کنید.
راه اول
اگر روتین خواب کودک شما ثابت باشد و او به خودی خود به خواب برود، تعداد بیداریهای شبانه باید در عرض چند هفته کاهش یابد. اما اگر این روش نتیجه ندهد، باید به روش بررسی وضعیت کودک روی آورید. بنابراین، برای مدت کوتاهی در اتاق کودکتان بمانید و در تعاملتان با او آرام و بدون هیجان و تحریک عمل کنید، همچنین او را بغل نکنید. به مدت پنج دقیقه از اتاق بیرون بروید و سپس به آرامی به اتاق برگردید. به تدریج زمانی که بیرون از اتاقش هستید را افزایش دهید.
راه دوم
اگر کودک شما در شب از خواب بیدار شده و شما را صدا زده یا گریه کرده، برای آرامش و اطمینان او، به صورت تدریجی و با افزایش زمان، به اتاقش بروید. به عبارتی دیگر، هر بار صبر کنید و سپس به اتاقش بروید، ابتدا به مدت پنج دقیقه، سپس به مدت ۱۰ دقیقه و در نهایت به مدت ۱۵ دقیقه. اگر کودک در تخت خود نمیماند، به او بگویید که در را میبندید. اگر این روش موثر نبود، در را به آرامی ببندید و برای یک دقیقه آن را بسته نگه دارید، اما هیچ وقت کودک را زندانی نکنید یا در را قفل نکنید.
اگر پس از آن کودک به تختش برنگردد، وارد اتاق شوید و او را در تخت خوابش قرار دهید، سپس خارج شده و در را به مدت دو دقیقه ببندید. سپس مدت زمان بسته نگه داشتن را به سه دقیقه و سپس پنج دقیقه افزایش دهید. حداکثر زمان بسته نگه داشتن در اتاق در شب اول پنج دقیقه است. لازم به ذکر است که این روش قابل اجرا است تنها اگر کودک از بسته شدن در نترسد و تأکید میکنیم که هدف این روش هرگز حبس کردن و ترساندن کودک نیست، بلکه یک راهکار مدیریتی است که نیاز به کنترل کامل و آگاهانهٔ شما دارد.
وقتی فرزندتان به تختش رفت، در را باز کنید و به او کلمات تشویقی بگویید. سپس بدون ورود به اتاقش، او را تنها بگذارید تا بخوابد. اگر این الگوی رفتاری در شبهای بعدی تکرار شد، مدت زمانی که درب بسته است ممکن است بیشتر شود. به عبارت دیگر، برای چهارمین بار و در شب هفتم، ممکن است تا ۳۰ دقیقه درب بسته باقی بماند.
راه سوم
وقتی فرزندتان از تخت خارج میشود، به او سرزنش نکنید و با او صحبت نکنید؛ فقط او را به رختخواب برگردانید و به محض اینکه دراز کشید، اتاق را ترک کنید. خود را خونسرد و ثابتقدم نگه دارید. او به زودی متوجه خواهد شد که شما تسلیم نمیشوید. بررسی کنید که او را گرم نکردهاید و لباس خوابش خیلی تنگ نیست و ناراحت نیست. اگر او میخواهد چراغ خواب روشن باشد یا درب اتاقش نیمهباز باشد، این امر مشکلی ندارد.
نظرات کاربران