0

درمان خراش و بریدگی در کودک

دست کودکی که خراش خورده است.
بازدید 119

روش‌های موثر برای درمان بریدگی یا خراش کودکان خردسال عبارتند از:

  • دست‌های خود را کاملاً بشویید: قبل از هر کاری، دست‌های خود را با آب و صابون بشویید تا بیماری و عفونت‌ها منتقل نشوند.
  • بررسی محل جراحت: محل بریدگی را با دقت بررسی کنید. اگر زخم خونریزی دارد، با استفاده از یک باند یا حوله تمیز بر روی زخم فشار مستقیم اعمال کنید تا خونریزی کم شود. اگر پس از ده دقیقه فشار مستقیم، خونریزی کنترل نشد، بهتر است کودک را به سریعترین فرصت به پزشک یا به بخش اورژانس ببرید.
  • بررسی و حذف جسم خارجی: پس از متوقف شدن خونریزی، بررسی کنید که آیا شیشه، آشغال یا هرگونه جسم خارجی دیگری در زخم باقی مانده است یا خیر. اگر چیزی در زخم دیده می‌شود، می‌توانید با استفاده از جریان آب سرد آن را بیرون بیاورید. اگر این روش نتیجه ندهد، با دقت و با استفاده از موچین آن را خارج کنید. حتماً در این مرحله دقت کنید تا زخم را تا حد امکان آلوده نکنید.
  • شستشوی زخم: زخم را با آرامش و با استفاده از صابون و آب گرم خوب بشویید. سعی کنید به آرامی و با حرکات نرم زخم را تمیز کنید. سپس با استفاده از یک پارچه تمیز آن را به آرامی خشک کنید. در صورتی که کودک اجازه نمی‌دهد زخم را بشویید، می‌توانید از او بخواهید زخم را در یک ظرف بزرگ پر از آب تمیز فرو ببرد تا زخم تمیز شود.
  •  عدم استفاده از فوت کردن روی زخم: ممکن است فکر کنید که فوت کردن روی زخم می‌تواند کودک را آرام کند، اما در واقع این کار منجر به ورود میکروب‌ها، از جمله باکتری‌های دهان، به داخل زخم می‌شود. بنابراین، توصیه می‌شود از این روش خودداری کنید.

توجه داشته باشید که در صورتی که بریدگی عمیق، گسترده یا جدی باشد، بهتربهتر است به پزشک مراجعه کنید. همچنین، اگر بریدگی همراه با علائم عفونت مانند التهاب، تورم، یا ترشح غیرعادی است، نیز بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند بر اساس شدت و ماهیت بریدگی، روش‌های درمانی متناسب را تجویز کند و نیاز به خدمات پزشکی و ترتیبات واکسیناسیون را ارزیابی کند.

استفاده از داروی ضدعفونی

استفاده از یک پماد آنتی‌بیوتیک، مانند Bacitracin، پس از شستشو و خشک کردن زخم، می‌تواند در کاهش خطر بروز عفونت مفید باشد. هرچند که این کار ضروری نیست، اما می‌تواند به عنوان یک اقدام احتیاطی مورد استفاده قرار بگیرد.

در همین حال، توصیه می‌شود از الکل صنعتی، پراکسید هیدروژن، ید یا مرکورکروم به عنوان مواد ضدعفونی کننده استفاده نکنید. این مواد ممکن است علاوه بر افزایش درد کودک، فرآیند ترمیم زخم را کند کنند. بهتر است از پماد آنتی‌بیوتیک استفاده کنید که توسط پزشک یا به عنوان محصولات آزاد شده برای استفاده خانگی توصیه شده است.

در هر صورت، بهتر است پیش از استفاده از هر گونه پماد یا مواد ضدعفونی کننده، با پزشک مشورت کنید تا راهنمایی لازم را دریافت کنید و مطمئن شوید که از محصولات مناسب برای درمان زخم کودک خود استفاده می‌کنید.

پانسمان خراشیدگی

برای بهتر فهمیدن موضوع، می‌توانم برای شما توضیح دهم که چگونه مراقبت از بریدگی‌ها و خراش‌های کوچک در کودکان انجام شود. در ادامه، راهنمایی‌های مربوطه را برای شما بازنویسی می‌کنم:

برای بریدگی‌ها و خراش‌های کوچک، اگر در معرض هوای آزاد قرار بگیرند، معمولاً زودتر خوب می‌شوند. به همین دلیل، در صورتی که زخم در منطقه‌ای باشد که احتمال آلوده شدن یا کثیف کردن لباس‌های کودک را دارد، می‌توانید از باندپیچی صرف‌نظر کنید.

برای بریدگی‌ها و خراش‌های عمیق‌تر، می‌توانید از یک چسب زخم معمولی استفاده کنید. قبل از استفاده از چسب زخم، مطمئن شوید که پوست تمیز و خشک است. سپس چسب زخم را به گونه‌ای قرار دهید که پوست دو طرف بریدگی را به آرامی در کنار هم قرار دهد. اما توجه داشته باشید که پانسمان باید محکم بوده و در عین حال گردش خون را مسدود نکند.

روزانه پانسمان را بردارید (یا در صورت امکان هر وقت که پانسمان خیس می‌شود) و وضعیت بهبود زخم را بررسی کنید. اگر پوست هنوز تازه به نظر می‌رسد یا زخم هنوز باز است، مجدداً آن را پانسمان کنید.

پس از شفا یا بسته شدنِ بریدگی، دیگر نیازی به پانسمان نیست. اما اگر کودک دائماً می‌خواهد دلمه‌اش را بکند، ممکن است بهتر باشد از پانسمان برای حفاظت از زخم استفاده کنید.

برخی از پزشکان توصیه می‌کنند که روی زخم در طول شب باز بماند تا کمی خشک شود. با این حال، اگر جراحت شدید است یا احتمال دارد که لباس‌ها یا بدن کودک را آلوده کند، بهتر است روی زخم را بپوشانید.

مهمترین نکته این است که در صورت بروز هر گونه بریدگی جدی یا نگران‌کننده در کودکان، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا نظر و راهنمایی ایشان را دریافت کنید.

کاهش درد

در صورتی که کودک شما درد دارد، می‌توانید از یک مسکن مخصوص کودکان استفاده کنید. به عنوان مثال، استامینوفن یا ایبوپروفن کودکان می‌توانند موثر باشند. برای استفاده صحیح از این داروها، به مقداری که در برچسب دارو نوشته شده است، توجه کنید و همان مقدار را به کودک خود بدهید.

به هیچ عنوان آسپیرین به کودک خود ندهید. استفاده از آسپیرین در کودکان ممکن است منجر به ایجاد یک مشکل نادر اما جدی به نام سندرم رایز (Reye’s Syndrome) شود. این سندرم به خصوص در کودکانی که در حال مبارزه با بیماری ویروسی مانند آنفولانزا یا آبله هستند، رخ می‌دهد. بنابراین، به جای آسپیرین، از مسکن‌های مخصوص کودکان استفاده کنید که برای کودکان ایمن تر هستند.

همچنین، قبل از مصرف هر گونه دارو، بهتر است با پزشک خود یا پزشک کودک مشورت کنید تا مقدار و نحوه استفاده را به درستی درک کنید و در صورت لزوم، راهنمایی صحیح را دریافت کنید.

تماس با پزشک

اگر پس از 10 دقیقه فشار محکم، خونریزی متوقف نشد، بهتر است کودک را بلافاصله به بخش اورژانس ببرید. همچنین، اگر فکر می‌کنید کودک نیاز به بخیه دارد یا در زخم مواد خارجی مانند آشغال یا سنگ‌ریزه به جا مانده است و شما نمی‌توانید آن را به راحتی خارج کنید، حتماً او را به بخش اورژانس منتقل کنید.

از پزشک بخواهید تا همه جراحت‌های روی صورت کودک را معاینه کند، زیرا بریدگی‌های کوچک نیز ممکن است باقی بمانند. همچنین، اگر یک حیوان یا کودک دیگر فرزند شما باعث گاز گرفتن و پاره شدن پوست کودک شده است، حتماً او را به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است نیاز به درمان خاصی داشته باشد.

در مورد زخم‌های عمیق که به دلیل سوراخ شدن ایجاد می‌شوند یا بریدگی‌هایی که با اشیاء کثیف ایجاد شده‌اند، پزشک تشخیص خواهد داد که آیا کودک نیاز به واکسن ضد کزاز دارد یا خیر.

به طور کلی، بعد از معاینه و بررسی توسط پزشک، شما باید نگرانی مناسب را داشته باشید. اگر نشانه‌های عفونت مانند قرمزی، چرک، ترشح، ورم یا گرم شدن در اطراف محل زخم مشاهده می‌کنید، از پزشک بخواهید آن را معاینه کند. ممکن است نیاز به درمان با آنتی‌بیوتیک باشد.

نیاز به بخیه

زخم‌هایی که عمیق هستند و لبه‌های بریدگی آنها نامنظم و شکاف خورده به نظر می‌رسند، احتمالاً نیاز به بخیه دارند. مواردی که احتمالاً نیاز به بخیه دارند عبارتند از بریدگی‌های روی صورت و قسمت‌هایی از بدن که عضلات آنها کشیده شده یا با حرکت سفت می‌شوند، مانند کف دست‌ها و انگشتان.

برای بهترین نتیجه‌گیری از بخیه، جراحت کودک باید ظرف هشت ساعت پس از بریدگی (یا حتی زودتر) بخیه شود تا از خطر عفونت یا باقی‌ماندن زخم جلوگیری شود. اگر شک دارید، از پزشک بخواهید تا زخم را معاینه کند. او می‌تواند تصمیم درستی درباره نیاز به بخیه و زمان مناسب آن را بررسی کند.

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاهی توهین آمیز باشد و متوجه نویسندگان و سایر کاربران باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه ی تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه از لینک سایر وبسایت ها و یا وبسایت خود در دیدگاه استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه در دیدگاه خود از شماره تماس، ایمیل و آیدی تلگرام استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  • چنانچه دیدگاهی بی ارتباط با موضوع آموزش مطرح شود تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *