تومور ویلمز در کودکان، که به نفروبلاستوما هم شهرت دارد، سرطان کلیه رایج‌ترین نوع سرطان کلیه در این گروه سنی است. اغلب کودکان مبتلا به این بیماری تومور را در یک کلیه خود دارند، اما در حدود 5٪ از موارد، تومور در هر دو کلیه رشد می‌کند. دلایل بروز تومور ویلمز در کودکان هنوز به‌طور کامل مشخص نشده‌است، اما این بیماری بیشتر در کودکان 3 تا 4 ساله رخ می‌دهد و بعد از سن 5 سالگی به‌صورت نسبتاً کمتری دیده می‌شود. در این مقاله به شما با علائم تومور ویلمز کلیه در کودکان آشنا می‌شویم و بررسی می‌کنیم آیا این نوع تومور قابل درمان است یا خیر.
علائم تومور ویلمز چیست؟
تعدادی از کودکان مبتلا به تومور ویلمز، ممکن است علائمی از خود نشان ندهند، در حالی که دیگران ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
- درد شکم
- تورم در منطقه شکم
- بزرگ شدن شکم
- تب
- حالت تهوع
- کاهش اشتها
- افزایش فشار خون
- خون زیر پوست
- یبوست
- تنگی نفس
متأسفانه، بسیاری از تومورهای ویلمز، قبل از تشخیص، به اندازه قابل توجهی بزرگ می‌شوند. در این مواقع، جراحی به عنوان گزینه‌ای برای نجات کودکان توصیه می‌شود.
علت ایجاد کننده تومور ویلمز چیست؟
همه سرطان‌ها در زمانی رخ می‌دهند که سلول‌های بدن شما شروع به رشد غیرعادی می‌کنند. در صورتی که کودک شما دارای تومور ویلمز باشد، سلول‌های کلیه‌اش از کار می‌افتند و به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌شوند. اغلب در ایجاد این تومورها، تغییرات تصادفی در ژن‌ها (جهش ژنتیکی در بدن کودک) نقش دارند و به ندرت به ارث انتقال می‌یابند.
عوامل خطر تومور ویلمز در کودکان چیست؟
عواملی که ممکن است احتمال ابتلا به تومور ویلمز در کودکان را افزایش دهند عبارتند از:
سن: بیشتر کودکانی که به این نوع سرطان مبتلا می‌شوند، در رده سنی 3 تا 5 سال قرار دارند.
جنسیت: دختران بیشتر از پسران در معرض ابتلا به تومور ویلمز قرار می‌گیرند.
نژاد: کودکان سیاه‌پوست به طور کمی بیشتر از کودکان نژادهای دیگر به تومور ویلمز مبتلا می‌شوند.
سابقه خانوادگی: اگر در خانواده شما فردی با تومور ویلمز مبتلا باشد، احتمال ابتلا به این بیماری در فرزند شما نیز بیشتر است.
نقایص هنگام تولد: احتمال همراهی تومور ویلمز با برخی نقایص هنگام تولد بیشتر است.
از جمله نقایص هنگام تولد:
- بیضه‌هایی که پایین قرار دارند.
- هیپوسپادیاس: در این حالت، دهانه آلت تناسلی مرد به جای قرار گرفتن در نوک، در قسمت پایینی آلت تناسلی قرار می‌گیرد.
- آنیریدیا: کمبود کامل یا جزئی ناحیه رنگی چشم را مشخص می‌کند.
- سندرم WAGR: این سندرم باعث بروز مشکلات در دستگاه ادراری می‌شود.
- سندرم دنیس: در این سندرم، پسران بیضه دارند اما صفات زنانه نیز در آنها وجود دارد.
- میکروسفالی: وقتی نوزادی با سری بسیار کوچک متولد می‌شود، این حالت رخ می‌دهد.
- سندرم بکویت ویدمن: این سندرم باعث ایجاد اندام‌های داخلی بزرگتر از حد معمول می‌شود.
انواع تومورهای ویلمز
تومورهای ویلمز براساس ویژگی‌های میکروسکوپی به دو دسته تقسیم می‌شوند:
تومورهای با بافت شناسی مطلوب: بیش از 9 تومور ویلمز از هر 10 مورد در این گروه قرار می‌گیرند. در این نوع تومورها، تفاوت چشمگیری بین سلول‌های سرطانی وجود ندارد. کودکانی که این نوع تومور را دارند، شانس خوبی برای درمان دارند.
تومورهای با بافت شناسی نامطلوب یا آناپلاستیک: در این نوع تومورها، سلول‌های سرطانی تغییر شکل زیادی می‌کنند و بسیار متنوع هستند. متأسفانه، درمان این نوع تومورها بسیار دشوارتر است.
تشخیص تومور ویلمز در کودکان چگونه انجام می شود؟
برای تشخیص تومور ویلمز، اولین قدم معمولاً مراجعه به متخصص کلیه و مجاری ادراری است. این فرایند به شرح زیر انجام می‌شود:
معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی: پزشک در این مرحله، علائم و نشانه‌ها را بررسی می‌کند و سوالاتی درباره وجود سرطان یا مشکلات دستگاه ادراری در خانواده شما مطرح می‌کند.
آزمایش خون: برای ارزیابی عملکرد کلیه‌ها و کبد کودک، شمارش سلول‌های قرمز و سفید خون و بررسی لخته شدن خون، آزمایش خون انجام می‌شود.
آزمایش ادرار: برای تشخیص وجود خون در ادرار، آزمایش ادرار انجام می‌شود.
آزمایشات تصویربرداری: از جمله سونوگرافی، ام‌آرآی و سی‌تی اسکن شکم کودک، برای تصویربرداری و تشخیص تومور ویلمز استفاده می‌شود.
نظرات کاربران