صحبت درباره آسیب‌های نوزاد در طی زایمان یک موضوع جدی است. اغلب نوزادان در طول فرایند تولد آسیب نمی‌بینند، اما در صورت بروز این موضوع، این آسیب به عنوان آسیب مادرزادی یا ترومای زایمان شناخته می‌شود و تقریباً در حدود 6 تا 8 مورد از هر 1000 تولد اتفاق می‌افتد. عواملی مانند زایمان زودرس، اندازه کوچکتر یا بزرگتر نوزاد، وضعیت مادر در زمان زایمان، زایمان پیچیده، وضعیت کودک و سایر عوامل می‌توانند باعث بروز آسیب به نوزاد در زمان تولد شوند. همچنین، در مواردی که مادران برای اولین بار نوزاد خود را به دنیا می‌آورند، دچار دیابت بارداری هستند یا ناهنجاری‌های لگن دارند، احتمال بروز آسیب به نوزاد در طی زایمان بیشتر است.
انواع آسیب به نوزاد حین زایمان
مهمترین موارد آسیب به نوزاد حین زایمان شامل:
خیز پوست سر نوزاد
تورم زیر پوست سر نوزاد معمولاً هنگامی که نوزاد در حین زایمان پایین می‌آید، رخ می‌دهد. این مشکل به طور معمول در نوزادانی که با استفاده از وکیوم یا فورسپس به دنیا می‌آیند، بیشتر دیده می‌شود. همچنین، اگر سر کودک برای مدت طولانی به گردن رحم فشار بیاورد، ممکن است این مشکل رخ دهد. همچنین، احتمال وجود کبودی در ناحیه کاپوت (سر نوزاد) نیز وجود دارد. کاپوت به تجمع مایعات خونی در قسمت جمجمه نوزاد اطلاق می‌شود که اغلب در زمان تولد برای اولین بار مشاهده می‌شود. به طور کلی، این عارضه در عرض چند روز به خودی خود رفع می‌شود و تورم به طور طبیعی کاهش می‌یابد. اما در مواردی ممکن است نیاز به سونوگرافی برای بررسی مشکلات بیشتر وجود داشته باشد.
سفالوهماتو
این خونریزی در زیر پریوستوم، که بافتی است که استخوان سر را پوشش می‌دهد، ایجاد می‌شود. این عارضه ممکن است نه فوراً پس از زایمان ظاهر شود، بلکه چندین ساعت بعد از زایمان نمایان می‌شود. درمان عموماً لازم نیست، اما جذب خون ممکن است چند هفته یا حتی ماه‌ها طول بکشد. بروز این مشکل در زایمان‌های طبیعی حدود 1٪ تا 2٪ و در زایمان‌های جراحی مانند فورسپس و وکیوم بیشتر است.
کبودی
کبودی در طی عبور نوزاد از کانال زایمان رخ می‌دهد و بیشتر در زایمان‌هایی که از فورسپس یا وکیوم استفاده می‌شود، رخ می‌دهد. این کبودی به طور طبیعی در عرض چند روز خودبخود بهبود می‌یابد. این کبودی را همچنین علامت فورسپس نیز می‌نامند.
پارگی شدید
گاهی پوست کودک در جراحی سزارین یا هنگام استفاده از وکیوم قطع می‌شود. برخی از شکاف‌ها ممکن است با استفاده از چسب بسته شوند، در حالی که برخی دیگر به اندازه‌ای عمیق هستند که نیاز به بخیه دارند. در اکثر موارد، مشکلات با استفاده از پانسمان حل می‌شوند. عفونت نیز یک نگرانی است و ممکن است زخم با استفاده از پماد آنتی‌بیوتیک درمان شود. محل و نحوه برش و موقعیت جنین در رحم بر روی نحوه درمان و بسته شدن زخم تأثیر می‌گذارد.
خونریزی زیر ملتحمه
این یک حالت بسیار رایج در نوزادان است و می‌تواند بر روی یک یا هر دو چشم تأثیر بگذارد. خونریزی ملتحمه باعث قرمزی چشم می‌شود و شدت قرمزی به تعداد رگهای خونی کوچکی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند، وابسته است. این عارضه نیاز به درمان ندارد و معمولاً در مدت زمان طولانی نیست. قرمزی چشم ممکن است بیش از یک هفته ادامه داشته باشد.
شکستگی استخوان
شکستگی ترقوه به معنای شکستگی استخوان بین شانه و گردن است که به آن استخوان یقه نیز گفته می‌شود و ممکن است در زمان خروج شانه نوزاد رخ دهد. همچنین، شکستگی استخوان بازو نیز به علت زایمان با فشار اتفاق می‌افتد. این شکستگی‌ها به طور عمومی بدون نیاز به درمان بهبود می‌یابند، اگرچه استفاده از آتل (بند پشت دست) می‌تواند در کاهش درد موثر باشد. تا زمانی که بازوی نوزاد بهبود کامل پیدا کند، نباید عضو شکسته را زیاد حرکت داد.
نظرات کاربران