عوارض زایمان
پارگی واژن پس از زایمان طبیعی، که همواره با تولد نوزاد رخ می‌دهد، یکی از عوارض متداول زایمان طبیعی است. در طبیعت خود زایمان، واژن کشیده می‌شود. در هنگام زایمان، وقتی جنین وارد کانال زایمان شده و با سر به رحم و ناحیه پرینه فشار وارد می‌کند، این فشار منجر به پارگی پرینه و دهانه رحم می‌شود. در صورتی که جنین در هنگام خروج از رحم با مشکل مواجه شود، پزشک متخصص با انجام برش در قسمت پرینه، فرآیند خروج نوزاد را آسان‌تر می‌کند. اغلب مادران در زمان زایمان پارگی کوچکی دارند که نیاز به نگرانی ندارد و بهبود آن پس از مدتی انتظار می‌رود. اما اگر پارگی بیش از 2 سانتی‌متر باشد، نیاز به دوخت درز دارد. این زخم نیازمند زمان برای بهبودی است و معمولاً حدود 10 روز طول می‌کشد تا بهبودی کامل رخ دهد.
دسته‌بندی پارگی‌های واژن پس از زایمان طبیعی
پارگی واژن در زایمان طبیعی به وقوع می‌پیوندد که در آن سر نوزاد بزرگتر از دهانه واژن است. این پارگی واژن به رحم و بافت مقعد آسیب می‌رساند. پارگی واژن پس از زایمان طبیعی با توجه به شدت آن، دارای درجات مختلفی است که به آنها در زیر اشاره می‌شود:
- پارگی درجه یک: این پارگی با فشاری که مادر در هنگام زایمان به پوست واژن و پرینه وارد می‌کند، ایجاد می‌شود و دارای وسعت کمی است. به دلیل اندازه کوچک پارگی، در چند هفته به طور خودی خوب می‌شود.
- پارگی درجه دو: وقتی مادر برای خروج سر نوزاد از کانال زایمان، از فشار خود استفاده می‌کند، دهانه رحم به اندازه سر نوزاد باز می‌شود و در اثر این فشارها، بافت‌های اطراف رحم و رحم آسیب می‌بینند. اگر این آسیب باعث درگیری بافت کف لگن و عضلات واژن شود، پارگی درجه دو اتفاق می افتد.
انواع دیگر از پارگی واژن - پارگی درجه سه: در صورتی که سر نوزاد بزرگ باشد، هنگام خروج بافت رحم دچار آسیب می‌شود. اگر این آسیب ناحیه پرینه را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به پارگی آن شود، پارگی درجه سه رخ می‌دهد.
- پارگی درجه چهار: در صورتی که نوزاد در وضعیت نامناسبی باشد یا بسیار بزرگ باشد، مادر برای خروج آن فشار بیشتری اعمال می‌کند که منجر به پارگی شدید رحم می‌شود. این نوع پارگی باعث آسیب به عضلات مقعد، بافت پرینه و غشای راست روده می‌شود و شدیدترین نوع پارگی است.
- سایر پارگی‌ها: یکی از سایر انواع پارگی واژن بعد از زایمان طبیعی ممکن است در بالای واژن و نزدیک مجرای ادرار رخ دهد. این پارگی کوچک بوده و بدون نیاز به درز دوخت پس از چند روز بهبود می‌یابد.
بهبود پارگی ناحیه واژن
پس از پارگی واژن در زایمان طبیعی، پزشک متخصص با استفاده از داروی بی‌حسی، قسمت‌های مورد نیاز را به صورت لایه‌لایه با هم بخیه می‌زند. پس از بخیه، توصیه می‌شود که در محل مورد نظر تا ۱۲ ساعت کمپرس یخ قرار داده شود. در صورت وجود پارگی بزرگتر، درد نیز بیشتر است و در این صورت مصرف مسکن توصیه می‌شود. در پارگی‌های سطحی، دوره نقاهت چند هفته به طول می‌انجامد و در این زمان رعایت موارد زیر ضروری است:
- هنگام احساس نیاز به دفع، باید به سرعت به دستشویی رفته شود، زیرا در غیر این صورت احتمال بروز یبوست وجود دارد.
- باید خودداری از رابطه جنسی صورت گیرد و زمان آن را پزشک تعیین می‌کند.
- باید خودداری از استفاده از شیاف یا هر گونه وسیله دیگری در مقعد صورت پذیرد.
- پارگی شدید ممکن است منجر به بی‌اختیاری در رفع گاز معده و مدفوع شود، در این صورت باید با پزشک مشورت کرد.
- در این دوران، مدفوع و ادرار باعث درد شدید می‌شوند. توصیه می‌شود پزشک متخصص داروی نرم‌کننده تجویز نماید.
جلوگیری از پارگی در واژن
یک نوع نادر از پارگی واژن پس از زایمان طبیعی وجود دارد که کمتر اتفاق می‌افتد، به نام پارگی لب‌های واژن یا پارگی عمیق در بافت واژن. وقتی زایمان به آرامی و به آرامی پیش می‌رود، قسمت پرینه زمان کافی برای کشش و کشش دارد و احتمال پارگی نیز کاهش می‌یابد. تحقیقات نشان داده‌اند که قرار دادن کیسه آبگرم بر روی ناحیه پرینه در زمانی که نیاز به فشار برای خروج نوزاد وجود دارد، خطر پارگی را کاهش می‌دهد. بهتر است که زن باردار یک پزشک را برای زایمان انتخاب کند که بدون برش و پارگی، نوزاد را به دنیا بیاورد و از روش اپیزیوتومی (برش در ناحیه پرینه) استفاده نکند. باید توجه داشت که همه چیز تحت کنترل پزشک و مادر باردار نیست و ممکن است راه دیگری به جز پارگی وجود نداشته باشد.
نظرات کاربران