اتمام بارداری قبل از هفته ۲۰ را سقط ناخواسته جنین می‌نامند. بیشتر سقط‌های ناخواسته به صورت تصادفی و به دلیل مشکلات کروموزومی و ژنتیکی در تخمک لقاح‌یافته رخ می‌دهد. پزشکان این نوع سقط را در معاینات اولیه بارداری تشخیص می‌دهند. در برخی موارد، تخمک لقاح‌یافته قبل از لانه‌گزینی در دیواره رحم از بین می‌رود و عادت ماهانه در زمان مقرر رخ می‌دهد. این حالت به عنوان سقط جنین شناخته نمی‌شود و زنان معمولاً این اتفاق را توجه نمی‌کنند. در این مقاله، با علائم و دلایل سقط ناخواسته جنین آشنا می‌شوید.
علائم سقط ناخواستۀ جنین چیست؟
اگر فرد دارای هر یک از علائم زیر باشد، ممکن است دچار سقط ناخواسته جنین شده باشد و باید به سرعت به پزشک مراجعه کند تا مشکل زودتر تشخیص داده شود. اما باید توجه داشت که این علائم به تنهایی نشانه سقط ناخواسته جنین نیستند.
خونریزی یا لکه‌بینی از طریق واژن معمولاً نشانه اولیه سقط ناخواسته است. این لکه‌بینی ممکن است ناشی از لانه‌گزینی جنین باشد و برخی زنان باردار در اوایل بارداری ممکن است کمی خونریزی یا لکه‌بینی داشته باشند که این به معنی سقط جنین نیست. با این حال، بهتر است هر نوع خونریزی یا لکه‌بینی را با پزشک خود مطرح کنید.
درد در ناحیه شکم: درد شکمی معمولاً پس از شروع خونریزی آغاز می‌شود. این درد ممکن است به صورت گرفتگی عضلانی یا مداوم، تیز یا ملایم باشد و ممکن است حس کمردرد ضعیف یا افزایش فشار در ناحیه لگنی را تجربه کنید.
داشتن خونریزی و درد به‌همراه، احتمال سقط جنین بالاست. همچنین، خونریزی و درد در اوایل بارداری ممکن است نشانۀ حاملگی خارج از رحم یا حاملگی مولار باشد. بنابراین، تشخیص دقیق علت درد و خونریزی بسیار مهم است و باید به سرعت به پزشک مراجعه شود. بسیاری از سقط‌های ناخواسته در معاینات اولیه بارداری توسط پزشک تشخیص داده می‌شود. اگر پزشک صدای قلب جنین را نشنود یا در معاینه متوجه رشد ناکافی رحم شود، احتمال سقط جنین وجود دارد. در این صورت، وضعیت رحم با استفاده از سونوگرافی دقیقاً بررسی می‌شود. همچنین، برای اطمینان بیشتر، پزشک ممکن است آزمایش خون نیز توصیه کند.
علت سقط جنین ناخواسته چیست؟
بیشتر سقط‌های جنین در سه ماهه‌ی اول بارداری، به صورت تصادفی و به دلیل ناهنجاری‌های کروموزومی رخ می‌دهند. در این حالت، تعداد نادرستی کروموزوم در تخمک یا اسپرم وجود دارد که باعث مانع شدن رشد طبیعی جنین می‌شود. گاهی سقط ناخواسته ناشی از مشکلاتی است که در دوره‌ی اولیه رشد جنین ایجاد می‌شود. این مشکلات می‌توانند شامل لانه‌گزینی نامناسب جنین در رحم یا نقص‌های ساختاری باشند که باعث مانع شدن رشد صحیح جنین می‌شوند. به دلیل عدم انجام یک بررسی جامع بر روی سلامتی زن پس از سقط جنین، عموماً نمی‌توان دلیل سقط جنین را بیان کرد. البته گاهی حتی پس از تجربه دو تا سه سقط ناخواسته و انجام بررسی‌های دقیق، دلایل سقط ممکن است هنوز هم ناشناخته باقی بمانند. در مورد زنان سالمی که یک بار سقط جنین داشته‌اند، عموماً پزشک تحقیقات جامعی برای تعیین علت سقط انجام نمی‌دهد و در مواردی که چند سقط جنین پشت هم رخ داده است، با وجود بررسی‌های پزشکی دقیق، ممکن است علت دقیق سقط جنین مشخص نشود.
تشخیص سقط ناخواستۀ جنین
اگر علائم غیرمعمولی مانند خونریزی یا گرفتگی عضلانی در طول بارداری تجربه کنید، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک شما را برای تشخیص دلیل خونریزی و بررسی وضعیت رحم، معاینه خواهد کرد. همچنین ممکن است پزشک برای بررسی سطح هورمون بارداری HCG، آزمایش خونی برای شما تجویز کند و این آزمایش را در دو تا سه روز با هدف بررسی تغییرات هورمونی تکرار کند. اگر خونریزی و گرفتگی عضلانی داشته باشید و پزشک حتی اندازه‌ی کوچک‌ترین شکی به وجود حاملگی خارج از رحم داشته باشد، سریعاً به شما سونوگرافی تجویز خواهد کرد. اگر در سونوگرافی هیچ مشکلی مشاهده نشود اما خونریزی ادامه داشته باشد، در هفته‌ی هفتم نیز پزشک ممکن است مجدداً سونوگرافی انجام دهد. اگر در این سونوگرافی جنین با ضربان قلب عادی مشاهده شود، بدین معنی است که شما یک بارداری پایدار دارید و خطر سقط جنین بسیار کاهش یافته است.
نظرات کاربران