تصور بیشتر ما از روابط خواهر و برادرها در کودکی به عنوان رابطه‌ای عاشقانه و دوست‌داشتنی است، اما برای یک کودک این تصور به طور کامل عملی نیست. در تجربه‌های اغلب افراد، خصومت بین بچه‌ها، به ویژه خواهر و برادرهای بزرگتر و کوچک‌تر، وجود دارد و ما می‌دانیم که روابط قطعی و کاملاً صمیمی بین خواهر و برادرها از همان ابتدا وجود ندارد. با این حال، بیایید بررسی کنیم چرا این اتفاق می‌افتد و چه راهکارهایی برای ایجاد صمیمیت بین دو کودک با یکدیگر وجود دارد.
شروع روابط کودک با برادر یا خواهرش
ممکن است مفید باشد در ابتدا به نقل قولی از زیگموند فروید در کتاب “تأویل رویا” دربارهٔ رابطهٔ کودکان با برادران و خواهرانشان اشاره کنیم. فروید می‌گوید: “من نمی‌دانم چرا به ما مشتبه شده است که این رابطه باید یک رابطهٔ عاشقانه باشد، زیرا ما تجربهٔ خصومت بین برادران و خواهران بزرگسال را داریم و می‌توانیم تأیید کنیم که این بیگانگی و فاصله از دوران کودکی نشأت گرفته است یا به طور مداوم وجود داشته است. علاوه بر این، بسیاری از بزرگسالانی که امروزه عاشق برادران و خواهران خود هستند و در مواقع ملایم و سختی از آنها حمایت می‌کنند، در دوران کودکی تقریباً به طور مداوم با هم دعوا و خصومت داشته‌اند.” بنابراین، نباید انتظار داشت که پیوند، صمیمیت و دوستی بین کودکانمان از ابتدا و به طور خودبخودی به وجود بیاید.
رفتار کودکان در روابط بین بچه‌های بزرگتر و کوچک‌تر معمولاً شامل تندی و ناسزایی کردن، قاطعی در گرفتن اسباب‌بازی‌ها و احساس خشم و استیصال بچه‌کوچک‌تر است. بچه‌کوچک‌تر نیز ممکن است از بچه‌های بزرگتر غبطه بخورد یا از آنها ترسید. بیشتر والدین نمی‌توانند دلیل این عدم سازگاری را در بین کودکان خود پیدا کنند. به راحتی می‌توان فهمید که حتی شخصیت بچه‌های مؤدب نیز شخصیتی نیست که ما در یک فرد بزرگسال می‌خواهیم ببینیم.
در واقع، بچه‌ها کاملاً خودمحور هستند. آنها به شدت بار و فشار خواسته‌هایشان را احساس می‌کنند و در تلاش برای رسیدن به این خواسته‌ها بی‌امان هستند، به خصوص در مقابل رقبایشان، به عبارتی بچه‌های دیگر و بیشتر از همه، برادران و خواهران خود. اما ما بر اساس این واقعیت هیچ بچه‌ای را به عنوان “شرور” توصیف نمی‌کنیم و او را مسئول اعمال نادرست خود نمی‌دانیم. زیرا انگیزه‌های نوع‌دوستانه و اخلاق در داخل این خودخواه‌های کوچک با پیشرفت سنی تدریجی رشد می‌کند و کامل می‌شود.
اخلاق در تمام جوانب خود به صورت همزمان شکل نمی‌گیرد. همچنین، مدت زمانی که این دورهٔ غیراخلاقی در دوران کودکی هر کودک با دیگری متفاوت است. افراد زیادی که هم اکنون عاشق برادران و خواهران خود هستند و از دوری و نبود آنها در کنارشان نمی‌توانند تصور کنند، از زمان تولد خود اینگونه نبوده‌اند.
راه‌های ایجاد صمیمیت و پیوند بین خواهر و برادرها
همان‌طور که همیشه باید به فکر کردن و پیدا کردن راه‌حل‌ها باشیم، در خصوص شکل‌گیری روابط سالم و صحیح بین کودکانمان هم همین اصل صدق می‌کند. در غیر این صورت، به ناخواسته ممکن است آنها را به افرادی که در آینده احساس نفرت و حسادت می‌کنند تبدیل کنیم. در ایجاد دوستی بین بچه‌ها، می‌توانید از توصیه‌های زیر استفاده کنید:
- تجربه‌های کمی در زندگی یک کودک وجود دارد که تأثیرات قابل توجهی بر او داشته باشد، مانند تولد یک برادر یا خواهر. بنابراین، نباید به سرسری و بی‌توجهی از این موضوع مهم گذشته و باید این بحران جدید در زندگی کودک بزرگتر را به جدیت بپذیریم.
- حضور یک برادر یا خواهر می‌تواند به کودک نشان دهد که منتظر ماندن، شراکت و تقسیم کردن چه معنایی دارد و به او درکی از استقلال فردی می‌بخشد. همچنین، نحوه برخورد کودک با خواهر یا برادرش، الگوی برخورد با دیگران را نیز به او آموزش می‌دهد.
- خانواده شما یک فضای کوچک ولی مهم برای آغاز یادگیری روابط اجتماعی سالم است و هدایت کودکتان در طول این مرحله، او را برای مواجهه با موانعی که در آینده خارج از خانه تجربه خواهد کرد، آماده می‌کند.
- با توجه به سن بزرگتری که کودک شما دارد، همچنان لازم است این اعتقاد را در ذهنش تقویت کنید که هرچه اتفاقی رخ دهد، شما همواره حمایت او خواهید کرد و دوستش دارید.
- در زمانی که در بیمارستان هستید، احتمالاً نوزاد شما نگرانی درباره حالت شما ندارد، بلکه می‌خواهد بفهمد چه اتفاقی برای خودش رخ می‌دهد. می‌توانید به عنوان مثال قبل از رفتن به بیمارستان به کودکتان بگویید که در آنجا، عمه، بابا یا خاله به او سر می‌زنند و او را پیش شما می‌آورند.
- دیدار خواهران و برادران بزرگتر با نوزاد در بیمارستان باعث آمادگی بهتر آنها برای پذیرش عضو جدید خانواده خواهد شد. بنابراین، به همسرتان بگویید کودک را به بیمارستان زایمان خود بیاورد تا نوزاد را ببیند و شما بعد از یک یا دو روز کودکی غریبه را با خود به خانه برده نشوید.
نظرات کاربران