آموزش مسئولیتپذیری به کودکان، یکی از وظایف اساسی هر پدر و مادر است. برای داشتن یک فرزند متعهد و قوی، باید از سنین پایین آموزش درسهای زندگی را آغاز کرد. قوی شدن در مهارتهای زندگی، یک فرآیندی نیست که در یک روز یا یک هفته اتفاق بیفتد. آموزش این مهارتها، به زمان، تلاش و پیوستگی در تمام دوره کودکی نیاز دارد. درست است که این تربیت مسئولیتپذیری مسئولیت هر دو والد است، اما به دلیل اینکه مادرها معمولاً بیشترین وقت را با کودکان خود سپری میکنند، آگاهی از این نکات برای آنها اهمیت بیشتری دارد…
بلاخره روزی میرسد که کودکان از خانه جدا میشوند و به دنبال آرزوهای خود میروند. چه بهتر است در آن روز، با داشتن یک کولهبار از تجربه، از سنین پایین مهارتهای لازم برای داشتن یک سبک زندگی سالم و مسئولانه آموخته باشند.
در این مقاله، قصد داریم ۶ مهارتی که هر کودک باید از شما یاد بگیرد، تمرین کند و به کار بگیرد را بررسی کنیم. این مهارتها به آنها کمک میکنند تا با قدرت و شدت آسیبپذیری کمتری، وارد دنیای جوانی و بزرگسالی شوند.
آموزش مدیریت مسائل مالی به کودک
به نحوه خرج کردن پول توسط فرزندتان دقت کنید. ممکن است ببینید که کودکتان به محض دریافت پول، آن را در اولین فروشگاهی صرف میکند یا شاید جزو کودکانی باشد که برایشان سخت است پول را خرج کنند. اما با دیدن هر یک از این رفتارها نگران نباشید و بدانید که زمان آموزشهای جدید فرا رسیده است. با اختصاص کمی از وقت برای توضیح مسائل مالی، میتوانید ذهن فرزندتان را به یک تعادل پویا در محاسبه هزینه و درآمد راهنمایی کنید.
بایستی به کودکان آموزش داد که چگونه پولی را که دریافت میکنند، مدیریت کنند. به فرزندتان بیاموزید که چگونه هزینهها و مخارج خود را محاسبه کند و با توجه به بودجهای که دارد، خرید مناسبتر را انجام دهد و بتواند کیفیت محصولات را مقایسه کند تا بهترین کالا را با کمترین قیمت بیابد. شروع آموزش درباره سرمایهگذاری و پسانداز از سن کم به کودک منجر میشود تا برای پول اندک و محدود خود برنامهریزی کند و یاد بگیرد که چگونه در بزرگسالی از نظر مالی مسئولیتپذیرتر باشد و انتخابهای عاقلانهتری را انجام دهد.
آموزش استفاده درست از فضای مجازی به کودک
در دورهای از زندگی زندگی میکنیم که توانایی استفاده از لپتاپ و تلفن هوشمند به عنوان یک نوع سواد حساب میشود و بسیار مهم است. بچهها به طور غریزی و سریع روش استفاده از تکنولوژی را یاد میگیرند و حتی قبل از ورود به مدرسه، روش کار با گوشی و تبلت را میشناسند. برای فرزند نوجوانتان، از سنین کمتر به او یادگیری ابزارهای جدید را آموزش دهید و او را ترغیب کنید تا در این زمینه آگاه باشد، زیرا در بزرگسالی به همه این ابزارها نیاز خواهد داشت. امروزه تقریباً برای هر شغلی، یک جنبه مرتبط با تکنولوژی وجود دارد و هر کسی که در تایپ و جستجو ماهرتر باشد، در پیشرفت شغلی خود سریعتر ترقی خواهد کرد.
آموزش برنامه ریزی کردن به کودک
برنامهریزی به یک اصل حیاتی در زندگی تبدیل شده است و هر فردی که برای امور روزمره خود برنامهریزی داشته باشد، موفقتر خواهد بود و قادرتر به مدیریت و انجام وظایف خود خواهد بود. اکنون اگر به کودک خود آموزش دهید که چگونه برنامهریزی کند، حتی برای بازی کردن و انجام تکالیفش، هوش و استعداد او تقویت خواهد شد و شما نیز راحتتر خواهید بود و کودک به تدریج مستقلتر خواهد شد. کودک یاد میگیرد که به عنوان مثال ساعت 1 ظهر زمان ناهار است، ساعت 5 عصر زمان بازی و ساعت 9 شب زمان خواب است و این نظم و ترتیب به زندگی شما سازگاری میبخشد.
آموزش چگونه لباس پوشیدن به کودک
باید به کودکان آموزش داد که چگونه به لباس و ظاهر خود رسیدگی کنند. ظاهر هر فرد مانند یک بیلبورد است و اولین انطباق ما با دیگران بیشتر بر اساس ظاهر او است. اگر لباسهای تمیزی به تن نداشته باشند، لباسها چروک و نامرتب باشند و دکمههای پیراهنشان را درست نکنند، ظاهری نامرتب و ناشیانه خواهند داشت و احترام دیگران را نخواهند جلب کرد. هر فرد باید زمانی از روز خود را به مرتب کردن لباس و بهداشت شخصی اختصاص دهد تا بتواند با ظاهری آراسته و متناسب در جامعه حضور پیدا کند.
بعد از بهداشت شخصی و تمیزی لباسها، به کودک خود آموزش دهید که در هر جمعی چه نوع لباسی مناسب است. موقعیتهای مختلف را به فرزندتان توضیح دهید. به عنوان مثال، بگویید که شلوار جین پاره برای یک مصاحبه کاری انتخاب مناسبی نیست و به معنای عدم جدیگرفتن موقعیت تفسیر میشود.
الگوهای صحیح لباس پوشیدن را به فرزندتان یاد دهید و قبل از ورود به جامعه، او را در این زمینه راهنمایی کنید تا در بزرگسالی رفتاری مقبولتر به خرج دهد و اشتباهات کمتری مرتکب شود.
آموزش نحوه برخورد با مشکل به کودک
بعضی از والدین وقتی کودک خود اشتباه یا خطایی مرتکب میشود، به او میگویند: “تو همیشه همینطوری هستی، هیچوقت نمیتوانی یک کار را خوب و درست انجام دهی و…”. این حرف به کودک یاد میدهد که هیچ وقت قادر به انجام کارهای خوب و درست نیست و بنابراین تلاش کردن بیفایده است. او همیشه به سرعت ناامید میشود و با یک شکست خودش را متوقف میکند، در حالی که به جای این رفتار، والدین باید به کودک خود بگویند: “حالا اتفاقی افتاده، چه کار کنیم تا درست شود؟”. با این نوع برخورد، کودک از دوران کودکی یاد میگیرد که هر مشکلی راه حلی دارد و نباید از روی شانه خالی کردن بار مشکلات اجتناب کند.
نظرات کاربران